WSTECZ | Starbucks

First topic message reminder :

Niegdyś w tym miejscu mieściła się odwiedzana tłumnie przez nastolatków kawiarnia artystyczna.  Gdy jednak sprawy przybrały taki, a nie inny obrót, właściciele szybko porzucili zarówno rodzinne miasto, jak i interes. Miejsce przejęła jedna z największych korporacji, która do tej pory cieszy się niesamowitą popularnością. Przychodzący tu ludzie szukają spokoju i jakiejkolwiek namiastki normalności. Właściciele miejsca wiedzeni doświadczeniem, wyposażyli okna w szyby kuloodporne, by zapobiec wszelkim strzelaninom. W razie niebezpieczeństwa można uciec jednym z trzech wyjść ewakuacyjnych, które zostały rozrysowane na kolorowym menu. Mimo mocnego odcięcia miasta od reszty świata Starbucks dba o to, by wybór kaw, gorących czekolad oraz innych napojów zmieniał się równie często co w innych siedzibach. Choć w ten sposób mogą zapewnić klientom różnorodność i dostarczyć nowych propozycji smakowych, w tych ponurych czasach.

__________

Efekt terenu: W przypadku pojawienia się Niepoczytalnych, jeśli w temacie znajduje się minimum trzech członków gangu Wolves, otrzymują oni pomoc w postaci dodatkowego NPC będącego popierającym ich mieszkańcem.

- Ugh... - burknął. - Mam nadzieję, że Jace nie zmieni się w pracoholika z tego wszystkiego. I tak nasz czas nie jest wybitnie długi - nie chciał, by jeszcze bardziej utracili dni wolne. Jednakże dzien jak dzisiaj mógł powtórzyć się nie raz. Teoretycznie wiedział, że powinien być na to przygotowany, ale zarazem też nie chciał, by finalnie to skończyło się w negatywny sposób.
- Um, Słowik. Jestem pewny, że to nie byłby jedyny twój problem w takim wypadku - próba zdominowania go była dość dziwnym pomysłem, a gdyby jeszcze miał robić jego przyjaciel... - Takie fantazje pozostawiaj dla Axela, nie dla mnie - zdecydowanie nie. - Wolę się nie przekonywać o czymś takim w przedstawionych przez ciebie warunkach.
Nie widział siebie nadal jako bottoma, ale nie zamierzał tym bardziej testować tego z najlepszym przyjacielem.
- ... - musiał przyznać za to, że widok kolejnego Niepoczytalnego odebrał mu na moment mowę. - ... czy Wilki nie patrolują w ogóle ulic? - spytał się, samemu dostrzegając, że został celem Niepoczytalnego. - Ugh. Nie obiecuję - burknął na temat zabicia, zaraz potem unosząc prawą rękę i uderzając z pięści w twarz mężczyznę. Reakcja była momentalna - ciało gruchnęło o ziemię, a Kassir machnął ręką, zaraz potem kontrolując stan obrączki. Po upewnieniu się, że wszystko było dobrze, westchnął cicho i podszedł do ciała, przykucając przy nim.
- W dodatku sam nie chcę kogoś zabijać. Jace pracuje tutaj niedaleko, wolałbym mu odpuścić podobnych widoków - dodał od siebie, upewniając się, że ciało oddychało. - Zrobione. Żyje. Chociaż nie mam pojęcia, co teraz, dobrze byłoby nie zostawiać go tutaj. Jeszcze obudziłby się w nieodpowiedniej chwili - wstał z miejsca, powracając do Słowika. - Ale zaś nie mam chęci mieć styczność z policją - potarł ramię. - Dałeś Axelowi tamten zakup? - zapytał, wkładając dłonie do kieszeni i rozglądając się. - W sumie, możemy zaglądnąć jeszcze do Starbucksa, może Jonathan jeszcze tam tkwi - zasugerował ewentualność. - I poszlibyśmy w trójkę już.

Kostka
Atak Shane'a: WW 100%, noukaut (2)

- Raczej nabrał dla siebie sporo rzeczy - skomentował Shane z cichym westchnieniem. - Mam nadzieję, że serio nie zmieni go to w maniaka pracy.
Nie wyobrażał sobie, by to było rzeczywiście realne, ale nie mógł wykluczać, że jego wybory pójdą w niecodzienny tor, który spowoduje tego typu finał.
- Oh. Tak. Zamieszkanie razem - odwrócił wzrok na bok niczym przyłapane dziecko na złym uczynku. - Czyli słyszałeś już. Ale tak, to są realne plany, które zostaną wdrożone za niedługo - nie potrafił do końca określić kiedy, ale fakt, że Jace już kupił mieszkanie powodował, że stawało się to nad wyraz realne.
Westchnął cicho, unosząc nieco brew.
- I ja również nie - przynajmniej nie zamierzał. - Ale to ciekawe. Aż tak bardzo stawia na swoim nawet w takich aspektach? - to go zaciekawiło na moment.
Ich miła rozmowa została przerwana chwilowym skokiem Niepoczytalnego, który dość szybko został sprowadzony do piętra. Rzucił na niego jeszcze ostatni raz spojrzenie, upewniając się, że nie staną się ponownie jego celem. Dopiero po zyskaniu pewności przekierował uwagę na czarnowłosego.
- Tak - zapewnił go. Biżuteria była w jednej całości, ale powoli zaczynał uważać, że powinien bardziej uważać z tym. - Przerzucę się na walkę nogami, nie rękami.
Brzmiała to jak jakaś forma chronienia cennej obrączki. Niewiele więcej przychodziło mu na myśl jako alternatywa działania względem tego.
- Napiszę - jak powiedział, tak zrobił. Wymienił kilka wiadomości z blondynem. - Będzie tutaj za trzy minuty. Podrzuci nas swoim samochodem - zakomunikował mu finalny wynik.

Potarł kark, przesuwając wzrokiem jeszcze po ulicy.
- Chyba już jest spokojnie. Za to Jace powinien być tu zaraz... - wątpił, by rzeczywiście był w trzy minuty, ale obstawiał, że nie zejdzie mu za dużo czasu na to.

- Huu... Wezmę to pod uwagę - chociaż kwestia była o wiele bardziej skomplikowana niż wyglądała na pierwszy rzut oka. Shane jednak liczył na to, że to wszystko bardziej wyjaśni się już po zakończeniu szkoły oraz zrezygnowaniu z jednej z prac.
Albo by znalazł coś, co naprawdę chce robić.
- ... tak, tak - czyli został wsypany i już wiedział przez kogo. Dlatego też jedynie z cichym westchnieniem akceptował klepanie go po głowie. Musiał przyznać, że niemało zaczęło się dziać w jego życiu, przez co zdawanie rewelacji nie należało do najłatwiejszych zadań.
Wysłuchał opini o Axelu, kiwając przy tym głową na znak, że zrozumiał... przynajmniej do momentu, gdy napomniał o pozycjach, to wywołało w nim to, że przewrócił oczami.
- Dobrze, dobrze. Dotarło - chociaż uznał, że woli nie wnikać w ich sprawy ich zabaw łóżkowych i wybieranych przez siebie pozycji. Nie, gdy widniało nad nim widmo, że zaraz dostanie kilka argumentów, dlaczego sam powinien się zdecydować na to i przestać być uparty względem swojego wyboru.
- Niby tak, ale nie zawsze przewidzisz, że ktoś cię zaatakuje - zauważył. - Tak jak teraz. Pomyślę jeszcze nad tym - noszenie cały czas obrączki było zbyt ryzykownie z więcej powodów niż jedynie walka. Względy bezpieczeństwa wchodziły również na plan.
Zamrugał oczami, przesuwając wzrokiem między nieruchomym ciałem, a samą ulicą.
- Że aż tak? - jednakże posłusznie podszedł do nieprzytomnego i wziął go pod ręce, by przesunąć go w stronę ściany budynku, aby zaraz potem go zostawić w pozycji, która nie utrudniałaby mu oddychania. - Gotowe - otrzepał dłonie, wracając do przyjaciela. Niebezpieczeństwo zażegnane.
Przyjazd blondyna wywołał na jego twarzy lekki uśmiech. Dlatego też w momencie, gdy zatrzymał się, podszedł bliżej pojazdu, opierając się przedramieniem o jego górną budowę, nachylając się do przodu.
- Nie - odpowiedział Jace'owi, składając mu przy okazji pocałunek na przywitanie.  - Wezwaliśmy już pomoc, by zabrali go stąd. Żyje i oddycha, jest nieprzytomny - uzupełnił szybko, by tym samym zdusić ewentualną myśl pod tytułem sprawdzenia, czy jego ofierze na pewno nic nie było. Ciemnowłosy uznał momentalnie, że wolałby, by Jonathan nie zbliżał się do Niepoczytalnego. - Więc nie masz co przejmować się - zdecydowanie dobrze, że był jeden, a nie cała Horda. - Chociaż lepiej, by nas tutaj nie było do tego czasu - westchnął cicho. Ściąganie na siebie uwagi było w jego uznaniu niepotrzebne.
Jest za gorąco.
Noszenie bluzy w dzisiejszym dniu powoli odbijało się na nim. Nie było to nic dziwnym, patrząc na to, że nie urodził się i nie wychował w cieplejszym kraju. Jednakże to zarazem powodowało, że jego plan noszenia ubioru cały ten czas powoli zaczynał spalać na panewce.
Muszę chociaż koszulkę ściągnąć.
- Udało Ci się załatwić to, co musiałeś? - spytał go, zaraz potem odwracając się w stronę Słowika. - W trochę dziwny sposób, ale finalnie mogę was przedstawić sobie - spotkanie między chłopakiem a najlepszym przyjacielem było czymś intrygującym do doświadczenia, chociaż Kassir nie mógł powstrzymać częściową niepewność.
Zwyczajnie znał Słowika trochę dłużej niż jeden dzień.
- Chociaż lepiej pogadać w bardziej spokojniejszym miejscu - dodał nim zapytał, czy na pewno mogą wejść do pojazdu. Poczekał aż jego towarzysz ulokuje się w środku, po czym sam wszedł. - I dzięki, że przyjechałeś - wymamrotał jeszcze, odsuwając palcem kołnierz bluzy, by nabrać nieco więcej powietrza. Chyba się ugotuję. Nie przepadał za wprowadzeniem samego siebie w skrajne temperatury. Dlatego też w czasie podróży niewiele mówił od siebie, bardziej odpowiadając na zadane mu kwestie.
- Czyli tutaj? - spytał, gdy już dojechali na miejsce. Jasne oczy skupiły się na obrazie za oknem. Lekko uniósł brew. - Rzeczywiście dość blisko - przyznał. - Idziemy? - zapytał jeszcze, nim sam wysiadł z pojazdu.
Chyba zostaje nam udanie się tam?

Upał daje się Shane'owi we znaki (6)

- Nie ma na co patrzeć - odciął na słowa kumpla. On się za dobrze bawi. Chociaż nie dziwił się mu. Nie ukazywał tego typu strony do tej pory, ale jednak wystarczyła obecność chłopaka, by wyzwolić w nim cieplejsze uczucia.
Nawet nie odwrócił się, czując jego kopnięcie.
- Nie, nic mi nie jest - skóra pod dotykiem Jonathana była ciepła. -Zapominam jedynie, że nie przepadam za nieumiarkowanymi temperaturami - co właśnie powoli zaczynało odbijać się na jego organizmie. Obdarzył go lekkim uśmiechem. - Może rozepnę trochę ją - przynajmniej w pojeździe nie będzie widać tego, co chciał zakryć. Temu też zsunął zamek do połowy, wzdychając przy tym cicho. - Hm... Mam też nadzieję, że to jednorazowy wybryk i dadzą ci już spokój - przyznał cicho. Jakoś nie bardzo chciał się dzielić ich wspólnym czasem z nieznajomymi.
Za to nie spodziewał się takiego zbiegu zdarzeń, gdy już byli na miejscu.
- ... ale zdajesz sobie sprawę, że mogłeś po prostu mnie uprzedzić co do dress code? - zapytał unosząc brew na widok złapanej torby. - Chociaż mam wrażenie, że to by niczego nie zmieniło... - albo dostałby krytykę, albo Słowik uznałby, że jego wybór i tak byłby lepszy.
Chociaż musiał przyznać, że miał udział winy w tym, nie przywiązując zbytnio uwagi do swojego stroju.
- Nah. Klasyk - odparł na słowa Jace'a, wzruszając przy tym ramionami. - I ubierz ją. Tutaj nie ma innego wyboru - jego słowa brzmiały niczym zmęczona akceptacja swojego losu. Był zbyt przyzwyczajony do tego już, że kończył w innych ubraniach niż sam wybierał. Z tego powodu też wykorzystywał niegdyś opinię Słowika co do wyboru stroju na spotkania... I tak to się skończyło się dla mnie.
Chociaż nie miał pojęcia, skąd przyjaciel mógłby kojarzyć rozmiar Jace'a.
Nie bardzo jednak uśmiechało mu się ściąganie bluzy. Faktem, że było mu rzeczywiście gorąco, jednakże męczarnia miała w tym swój cel. Taki, którego zmiana stroju niwelowała. Dlatego też najpierw posłał mu długie spojrzenie.
- Mogę wybrać opcję jedzenia na dworze? - zapytał, strzelając, że jednak nie miał tego wyboru. Jak i co do stroju. Dlatego też z cichym westchnieniem odwrócił się w stronę blondyna. - Skorzystam z samochodu - nie zamierzał przebierać się na parkingu. Z niechęcią zamknął drzwi za sobą i przeszedł do szybkiego ogarnięcia stroju, dotykając jeszcze przy tym szyi.
Może nie będzie tak widoczne.
- Słowik, tobie się to chyba nigdy nie znudzi? - zapytał, wychodząc już z samochodu i przeczesując zaraz potem palcami włosy. Nie musiał się całkowicie rozbierać, przebierając jedynie górną część stroju. - Nie potrafię zliczyć, ile razy mnie w to wkręciłeś - westchnął, spinając ze sobą włosy w kucyk. Pozostawił kołnierz w połowie podniesiony, czując się jednak zbyt odkryty obecnie. Myśli o tym, co próbował zakryć powodowały, że wraz z nimi szło wspomnienie powiązanego wydarzenia od którego robiło mu się cieplej, ale w przyjemniejszy sposób.
- Przeżyje? - zapytał o opinię, chcąc już mieć za sobą i ocenę, i wejście do środka. W co ja się wkopałem... - westchnął w myślach. - Czy to jest ten napomniany prezent? - pamiętał, że coś niósł wcześniej, ale do tej pory nie wyjaśniło się "co".