WSTECZ | [ School Days ]

- Od wtedy, gdy nie jestem zdolny się nimi od tak upić - wymamrotał w odpowiedzi. - Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie, ale normalnie mi się to nie zdarza.
A tutaj jednak niespodzianka, która spowodowała początek ich znajomości.
Przewrócił oczami odnośnie zakochania się.
- Tak, tak - lekko go zbył. - Musisz się postarać, by zdobyć moją miłość - zażartował zaraz potem. - Ale dobrej rozrywce nie odmówię.
Kwestie jednak mocy były... Dość skomplikowane. Przysłuchiwał się jego słowom, uznając, że musiało chodzić o rodzaj narzucenia swojego zdania na kogoś. Uznał, że nie miał jednak co przyczepiać się temu. Niezależnie czy go okłamywał czy nie, nie mógł nic zrobić z owym faktem, zwłaszcza, że dzielił się czymś z nim, co brzmiało na as z rękawa.
- Hm... - rzeczywiście była taka sytuacja, która doprowadziłaby się do negatywnego skutku. Mimo to, chęć agresji minęła wraz ze słowami, gdzie poddał się woli Jonathana, przystając na przekazane mu wtedy propozycje. - Rzeczywiście płynna moc. Pewnie nawet jakbym wtedy nie był pijany, nie zorientowałbym się - kompletnie mu nie pasowało to, że w tamtej sytuacji jego decyzja o zaprzestaniu ataku była spowodowana przez rudowłosego. Było to zbyt naturalne. Dlatego też wyraźnie się zamyślił nad tamtym wydarzeniem, nie umiejąc jednak finalnie do niczego sensownego dojść.
- Aua - jęknął, gdy zęby Jonathana mocno zacisnęły się na jego skórze. - Regeneracja nie równa się odpornosci na ból - westchnął cicho, głaszcząc go po głowie wolną ręką. - Niech ci będzie - w końcu nie mógł mu jakoś normalniej pokazać tego bez ran.
- Co ci tam chodzi po głowie, hm? - wymamrotał jeszcze, poddając się jego zabiegom, mrucząc zarazem z zadowoleniem. Musiał przyznać, że dość polubił te pieszczoty, chętnie poddając się im, nim oboje nie zasnęli w swoich objęciach.
Obudził się. A oddech Jace'a wskazywał na to, że był pierwszy. Dlatego też ostrożnie wywinął się z jego uścisku, zastanawiając się, co zrobić z tym faktem. W głowie lekko kręciło mu się przez wyrwanie ze snu, ale jego organizm w większej mierze czuł się dobrze. Siniak na obojczyku sprawiał wrażenie, jakby istniał już co najmniej kilka dni, gojąc się w swój nienaturalny sposób. Wypuścił ostrożnie powietrze z płuc, obracając rudego na plecy, by potem bezceremonialnie władować mu się na biodra, odgarniając włosy za plecy. Przesunął palcami po jego szyi, zastanawiając się, dlaczego nawet przez sen wyglądał tak dobrze.
- Wygrałem, Jonathanie - powiedział, patrząc z góry na niego całkiem zadowolony. - Poproszę więc moją nagrodę - w jego głos wkradała się złośliwość. Nie zakładał obecnie możliwości przespania się z nim, ale fakt, że wygrał ten mały warunek wywoływał w nim zadowolenie. Poczekał jednak aż się przebudzi, by zaraz potem zejść z jego ciała.
- Ale moją nagrodę odbiorę sobie innym razem - zadecydował zaraz potem, przeciągając się z lekka, gdy usiadł na boku łóżka. - Chociaż jak pomyślę o wczorajszym... - zamyślił się na głos. - I co ja powinienem zrobić teraz...