WSTECZ | Park Stanley

First topic message reminder :

Bez wątpienia największy park w mieście. Jego historia sięga ponad stu trzydziestu dwóch lat, a powierzchnia zajmuje ponad czterysta hektarów. Za spokojnych czasów, miejsce to uchodziło za idealne do rekreacji i wypoczynku. Nic dziwnego. Rozciągający się stąd widok na wodę, góry i piękne kanadyjskie niebo potrafi chwycić za serce każdego. Teraz nie wydają się one być już jednak tak urokliwe i zachęcające do spędzania czasu z rodziną. Duża liczba drewnianych totemów została zniszczona, a miasto postanowiło nie uzupełniać ich braków, wiedząc że byłaby to niekończąca się walka z wiatrakami. Za atrakcje w dalszym ciągu robią miniaturowe kolejki, które obecnie można oglądać przez szyby kuloodporne, kort tenisowy, pola piknikowe, ścieżki rowerowe, niewielki park wodny, oraz ogrodzona plac dla psów. Nikogo nie dziwi widok dzikich nietoperzy, bielików amerykańskich czy szopów, małych złodziei. Zwierzęta te nie zawsze są jednak przyjaźnie nastawione. Cały teren stał się też najchętniej wybieranym miejscem przez kieszonkowców. Krążą nawet pogłoski mówiące, że nie da się tędy przejść bez utracenia części ekwipunku.

__________

Efekt terenu: W przypadku pojawienia się Niepoczytalnych, wymagania do ich pokonania wzrastają dwukrotnie. Oznacza to, że do pokonania jednego Niepoczytalnego musicie wykonać jedną z poniższych akcji:
→ osiem udanych ataków wręcz;
→ cztery udane ataki z użyciem zakupionej broni białej;
→ dwa udane ataki z użyciem zakupionej broni palnej/granatu.

Głupie niepoczytalne miały dziwne odruchy, które mimo wszystko ratowały im dupsko, czy też czaszkę. Śrut poszybował w powietrze kiedy to lufa strzelby została odepchnięta w górę, a zaraz po tym niepoczytalny zwalił się na lisicę. Odrzut broni wraz ze zmianą kierunku strzału sprawił, że Lark faktycznie została przygnieciona cielskiem człombi. Warknęła wściekle puszczając swoją broń. Skoro nie sprawdzała się w boju to już jej nie potrzebowała... (dobrze, że była na pasku).

Skoro tak to pozostał stary sprawdzony sposób. Lark wbiła kciuk w oczodół człombi drugą ręką łapiąc przy jego szczęce, utrzymując Niepoczytalne zębiska z dala od siebie, Szarpnęła mocno mając zamiar skręcić nieumarłe karczycho, by później zrzucić z siebie cielsko.
No chyba, że kawaleria przyjedzie na czas i będzie mogła odegrać damę w opałach.
- ...Tylko się rozgrzewam - Uśmiechnęła się, podnosząc się.

Umiejętności
-100% - Eliminacja.


-

Musiał przyznać, że wolał horrory od przetrwania oglądać po drugiej stronie ekranu, niż w obecnej sytuacji. Mętlik jaki powstał obecnie spowodowany wymieszaniem krzyków ludzi oraz Niepoczytalnych mógł rozproszyć wiele osób, jednakże Kassir nadal zachowywał swój charakterystyczny sposób. Obrażenia odniesione w związku ze wcześniejszym starciem lekko piekły, ale nie powodowały braku możliwości działania. Bardziej istniała decyzja do podjęcia na podstawie istniejących wydarzeń.
Przytaknął głową na słowa kumpla.
- Bez względu na lata, prace w większych grupach są trudne - westchnął, przekierowując uwagę na Niepoczytalnego #3. Kassir uniósł kij i wycelował w jego ciało z zamiarem dokończenia nie tylko dzieła, ale i jego żywota. Zaraz po tym zapoznałby się szybko z sytuacją, by móc zostawić pozostałych przeciwników na tyle, by pójść wesprzeć część gangu znajdującego się między drzewami.


-1 do użycia kija bejsbolowego (50% WBBiP) aka podwójne cięcie (Cel #3)

Jak szybko mogła się pogorszyć sytuacja? Odpowiedź brzmi - tak. Tak na tyle, by mieli pewność,  że pokonana część przeciwników wcale nie ułatwiała reszty zadania. Utracili jednego współtowarzysza, ich lider zniknął poszukując porwaną osobę, a cała reszta... Ciężko było określić. Krzyki mieszane z wyciem Niepoczytalnego były utrudniające, zwłaszcza, że nie mógł powiedzieć, iż dostawał chwilę na odpoczynek.
Ani nawet nie mógł polecieć za przyjacielem, by go wesprzeć.
Wrzask spowodował, że jego brew zadrżała, a on dzięki temu na przebudzenie otrzymał prostu w twarz. Splunął zaraz potem ślinę na podłogę, mając nadzieję, że nie przeciął sobie policzka wewnątrz, po czym momentalnie przesunął jasne oczy na Niepoczytalnego w zasięgu wzroku. Jego zwinność zaskoczyła go, ale jak i fakt, że
-  Ej, Bazyliszek, pomóż mi z nim! - krzyknął w stronę Bazyliszka, wypuszczając kij, by sięgnąć po pistolet i wycelować w przeciwnika, by spowolnić jego ruchy. Uznał, że pozbycie się jej pozwoliłoby im przestać walczyć na dwóch frontach i połączyć siły by...
... wtedy zobaczył, jak Lezard upada, a jego krzyk stał się o wiele bardziej wyraźniejszy niż pozostałe hałasy.
Do jego mózgu dopiero potem dotarł dźwięk strzału, a mózg zaczął go zasypywać dawką informacji i analizy sytuacji. Strzał. Drzewa. Kobieta? Słowik? Hailey? Zbłąkana kula? Przypadek? Było tutaj niemało trudności do celnego celowania, więc sytuacja mogła działać na plus i zarazem minus argumentacji. Pozycja chłopaka nie pasowała mu, by zrobił to ktokolwiek z widocznych osób. Przekierował wzrok w stronę linii drzew, jakby one miały mu odpowiedzieć na to pytanie, po czym założył pistolet za pas (zabezpieczony).
-  NIE STRZELAJCIE W NASZĄ STRONĘ! - nie miał pojęcia, co było przyczyną tego przypadku, dlatego zrobił jedno; sam zaczął wydawać z siebie krzyk, uznając, że osoby między drzewami mogą lepiej zorientować się w sytuacji niż on sam.
Postanowił zdjąć bluzę z siebie i jeśli miał możliwość, to podejść do rannego, by chociaż pomóc powstrzymać krwawienie za jej pomocą. Kompletnie nie myślał, by sięgnąć po apteczkę w tym momencie.


Użycie Pistoletu R-47 na Niepoczytalnym #4: -1 użycie