WSTECZ | [ School Days ]

Oglądanie filmu było jednym, ale jednakże słowa Jonathana huczały mu w głowie przez pewien czas. Musiał przyznać sobie, że na swój sposób to było niesamowite, jak i przerażające, że poznał się na nim już w takim stopniu, patrząc na to, że znali się od niecałego miesiąca. Przez ten czas jednak ujrzał Kassira z różnych stron, dając sobie obraz studenta, który wpadł mu w oko - zresztą z wzajemnością. Zarazem też odgrywanie pewnej roli wplątywało się w niego samego, pokazując przy jego wypowiedzieć sprzeczne informacje z tym, co pokazał mu do tej pory.
Co nie zmieniało faktu, że wtedy nieco naburmuszył się, gdy dostał pośredni zakaz wypowiadania się o ocenie.
Mniej myślenia, więcej filmu.
Chociaż nie było to proste, gdy przypominał sobie jego późniejsze słowa. Dość łatwo przypominał sobie zarazem jego uśmiech z innej sytuacji, która wywoływała w nim podwyższone odczucie zachowania ostrożności. Oraz parę innych... nieco innych odczuć.
- W końcu sam go wybrałem - stwierdził z cichym westchnieniem w głosie. - Więc chociaż tyle mogę ci oszczędzić - pokręcił głową, uznając, że nie było w co się wgłębiać. Jedno obejrzenie wystarczyło.
- Oh tak. Stylizacja na podryw napalonych nastolatek - przewrócił oczami, śmiejąc się. Może ten wybór nie był zły.
Skinął głową na temat odpowiedzi odnośnie sposobu powrotu, przenosząc uwagę na wyjście z terenu kina. Wtedy odczuł, że Everett pociągnął go w swoją stronę.
Jego oczy rozszerzyły się w zaskoczeniu, gdy poczuł jego słony pocałunek. Niemalże w odruchowym geście położył dłonie na jego pasie, lekko przyciągając go ku sobie i nachylając się, odwzajemniając pocałunek. Przyjemny skok w brzuchu uświadomił mu dość szybko, że oszukując swój umysł, nie oszuka samego ciała. Rudowłosy pociągał go na tyle, by jego organizm zareagował zgodnie z pozytywnymi oczekiwaniami, decydując się na posmakowanie go obecnie.
Nawet jeśli kompletnie nie wiedział, co wywołało taki typ zachowania.
Dlatego też ten gest trwał krótko. Na tyle, by odsunął go od siebie, patrząc na niego z lekkim rozbawieniem.
- Co cię tak wzięło? - zapytał go, przesuwając rękę do góry, aż położył dłoń na jego ramieniu, lekko poklepując. - Złapałeś mnie na chwili nieuwagi, co? - nie żeby narzekał. Dwa palce drugiej ręki położył na swoich ustach. - Dokończymy w mieszkaniu - przełożył palce, tym razem kładąc na jego wargach. - Na razie musi ci wystarczyć moja ręka do trzymania - był zły? Nie. Fakt, że wziął go z takiej strony wystarczył, by nie zdążyły się wytworzyć negatywne emocje. Nie, gdy rzeczywiście było faktem, że lubił jego bliskość. I słysząc jego wcześniejsze słowa, uświadomił sobie, że mógł mu po dłuższym czasie ulec.
Zwłaszcza, że był hipokrytą w niektórych momentach. I... Patrząc zarazem na to, jak bardzo Everett był irytujący w swojej upartości.
- I taksówka. Zamówiona? - przesunął wzrokiem na jego dłoń, w której trzymał komórkę. Musiał przyznać w duchu, że wolał udać się tam już. Nie tylko dlatego, że noszenie dodatkowego bagażu w pewnym momencie nie było przyjemne, ale również przez fakt, że wzbudzał w nim chęci, które nie były odpowiednie dla publicznego miejsca.
- Chociaż jeszcze muszę zrobić rzeczy do szkoły... - musiał teraz swoją uwagę całkowicie odwracać od Jonathana. A raczej jego ciała. Utrzymywanie swojego pragnienia w kontroli nie było łatwe, gdy samemu odczuwał chęć zagłębienia się w kontynuację poprzedniej czynności teraz.
Tyle, że wiedział, że nie mogli.
- No i jedzenie. Popcorn nie jest najlepszym posiłkiem mimo wszystko - dodał łagodnie, spoglądając na niego przy wypowiadanych słowach.

- No, coś w tym jest - przyznał mu rację, uznając w duchu rację, że lepiej było porozmawiać już na zewnątrz. Nie chciał też przeszkadzać takim zachowaniem pozostałym oglądającym ten film. Może znajdowała się tutaj jakaś nakręcona nastolatka, która długo oczekiwała na nowy film swojej ulubionej serii, a dwójka facetów miałaby psuć jej przyjemność...
- Byś potem mógł marudzić na beznadziejny strój? - zapytał go, nachylając się na moment w jego stronę. - Ale mogę kiedyś przemyśleć przebranie się na wampira - dodał. - Może pokażę ci swoją interpretację takich dzieł, napalona nastolato - był rozbawiony tym wszystkim cały czas. Musiał przyznać w duchu, że bawił się o wiele lepiej niż mógł zakładać wcześniej. Ułożenie swoich myśli pomagało w tym, ale zarazem też finalna akceptacja miała tutaj spore znaczenie. Zwłaszcza, że nawet rozdzielając odpowiednio prywatne życie od publicznego, samemu potrafił ulec urokowi i poddać się finalnie drugiej osobie.
Tak jak i przy samym pocałunku.
- Czy to by nie podchodziło już pod narcyzm? - zapytał go za to, przewracając oczami. - Ale mi wystarczy, że popatrzę na ciebie, Jonathanie.
Co ja z nim mam - przeszło mu przez myśl, gdy poczuł mokry język na swoich palcach. Jakkolwiek próbował ograniczać jego zachowanie w publicznym miejscu, tak tym bardziej doświadczał faktu, że było to praktycznie niemożliwe. Chociaż dlatego też tym bardziej cieszył się z tego, że zgodził się ukrywać swoją tożsamość obecnie, jak i będzie to robić potem. I zarazem też z tego, że mając możliwości oddziałania na Kassira dzięki swoim umiejętnością, jednak nie robił tego.
- Uroczy? - powtórzył po nim, zaciskając lekko palce na jego dłoni. - Jedyną uroczą istotą tutaj jesteś ty  - skomentował bez cienia zawahania, przytakując na kwestię taksówki. Z tego też powodu grzecznie dał się poprowadzić do wskazanego miejsca oczekiwania na pojazd.
Chociaż chwilowe zmieszanie wypisane na jego twarzy mogło świadczyć dobrą odpowiedź na propozycję rudowłosego.
- Obstawiam, że wtedy nie skończyłbym dzisiaj niczego - odpowiedział, kładąc dłoń na jego głowie i lekko odsuwając go od siebie. - Preferuję bycie grzecznym. Ale nie musisz się usuwać na bok. Po prostu grzeczne spędzenie czasu dzisiaj - spoglądnął na niego z ukosa. - No i przyda się nam złapać chwilę odetchnięcia, nie? To nie jest tak, że pogania nas czas - dodał jeszcze, chcąc go nieco przystopować i zarazem uspokoić względem działania. Chociaż w słowach czarnowłosego kryła się zarazem przestroga względem jego własnego zachowania i tego, że mógłby sam mieć problem z zachowaniem odpowiedniego umiaru w razie czego.
- Możesz za ten czas zdrzemnąć się, jakbyś potrzebował - dodał jeszcze, gdy już znaleźli się w pojeździe, jednakże myślami krążąc gdzie indziej. Wspomnienie o pozbyciu się napięcia powodowało efekt niezaplanowany przez Shane'a. Nie sądził, że mógłby siebie oskarżyć o łatwe popadanie w podobnego typu stan, ale jednakże Everett miał na niego spory wpływ fizyczny. Na tyle, by myśli starszego krążyły wokół ewentualnych możliwości, jakie mógłby doświadczyć dzięki niemu.
To się zaczyna robić niebezpieczne - zaraz potem starał się stonować samego siebie wewnętrznie, by podsumować to tylko cichym wypuszczeniem powietrza z płuc.
... w sumie to też mam wyrzuty sumienia względem wyboru taksówki. Powinienem opłacić tę trasę. Chociaż obecnie bardziej marzyło mu się już znaleźć na miejscu, dla samego rozluźnienia się. I tego, by móc go finalnie zamknąć w swoich objęciach, dokańczając to, co samemu przerwał niedawno.

Z jego gardła wyrwało się mało niezrozumiane mruknięcie, gdy dźwięk budzika dobiegł i do jego uszów. Nie przywitał z radością takiego typu pobudki. Zwłaszcza, gdy ciepło dookoła niego bardziej zachęcało, by zignorować irytujący odgłos i powrócić na nowo do świata snów. Miękka pościel zdawała się wabić go równie dobrze, co przytulające się do niego ciało. Było to wystarczająco kojące, by nie chciał samemu reagować na to.
Tyle, że nie miał takiego luksusu.
- Raczej nie - odpowiedział cichym szeptem, przesuwając dłonią po jego plecach, by potem zacisnąć lekko palce na jego pośladku. - Wypada być... przykładnymi dla innych - nawet jeśli to, że spędzali czas w taki sposób zdecydowanie nie zaliczało się do przykładnych rzeczy. Pogrążył się już całkowicie w to, nie mając prawa do negowania relacji pomiędzy nimi. Nie, żeby żałował obecnie, gdy satysfakcja z tego była o wiele większa niż sama poniesiona cena.
- Chociaż czuję się jak pół człowieka - wymamrotał jeszcze, powoli dźwigając się, krzywiąc się przy tym. Poczuł, jak dłoń rudowłosego zsuwa się z jego ciała. Tego samego, które teraz wysyłało sygnały bólu świadczące o tym, że ich zbliżenie było dalekie do delikatności. Pomimo mocy regeneracji odczuwał ból w dolnej części ciała, obolałe mięśnie, a pozostawione ślady po pocałunkach dopiero zaczynały się goić. Uniósł rękę, przykładając ją do gardła. Głos nadal odmawiał mu posłuszeństwa, zmuszając go do mówienia o wiele ciszej niż normalnie.
- Podrzucisz mi jakieś leki przeciwbólowe? - zapytał go, gładząc jego policzek wierzchem dłoni. Musiał samemu przyznać, że nieco przesadził, pozostawiając mu malinkę na ramieniu. Jej widok przypominał mu zbyt dobrze spędzony czas razem, gdy już znajdowali się w łóżku.
- Dlaczego poniedziałki istnieją... - wyjęczał, odsuwając od siebie kołdrę, by postawić zaraz potem nogi na podłodze. - O której musisz być dzisiaj w szkole?

Z obecnym stanem czuł się daleko od bycia seksownym, ale nie wchodził w polemizowanie. Nie z osobą, która uznała, że każde miejsce na ciele jest idealne na pocałunki oraz znaczenia malinkami.
- Wziąłbym - zgodził się na jego propozycję, czując się, jakby mógł połknąć garść tabletek już teraz, byleby doprowadzić się do stanu używalności. Z lekką zazdrością spoglądał na rudowłosego, uświadamiając sobie, że jego stan był o niebo lepszy od jego własnego.
- A co z moimi rzeczami? - zapytał go w odpowiedzi, odchylając się lekko w tył. Mówienie powodowało ból, przez to nadal nie podnosił głosu. Wiedział jednak, że musiał to znieść ze względu na zajęcia.
Tylko wymyślić wymówkę odnośnie tego stanu.
- Wzięcie wszystkiego ze sobą do samej szkoły będzie uciążliwe - wtedy podwiezienie pod mieszkanie miało większy sens, by mógł pozostawić tam swoje rzeczy. Zwłaszcza, że wypadało mu dobrać odpowiednie ubrania do szkoły. Z tych, które obecnie wziął do Everetta, nie uważał, że któreś się dobrze nadawało. -  I samo przygotowanie się... - stłumił dłonią ziewnięcie. -  By jednak wyglądać jak pełny człowiek, a nie pół. Nawet jeśli to seksowne - popatrzył na niego z wybitnym rozbawieniem. Tyle doceniał, że nie pogryzł go w bardziej widoczne miejsca, chociaż musiał przyznać, że już dawno nie czuł się tak oznaczony przez kogokolwiek.
- Bardzo - odpowiedział, przykładając dłoń do klatki piersiowej.  -  Nie wiem, czy dałbym radę trzymać ręce przy sobie, gdybym zobaczył twoje nagie ciało w odświeżonej wersji - spływająca woda po torsie, powoli zaznaczająca jego kształty, przyjemny i świeży zapach, lekko wilgotne włosy proszące się o wplecenie w nie palce... Zbyt wiele pokus pojawiało się w danym momencie,  z których by chętnie skorzystał, dopóki nie przybrałby maski przeznaczonej dla publiki.
- Więc poczekam aż skończysz. Może na bezczelnego pozwolę sobie na przespanie się za ten czas - przesunął palcami po swoim brzuchu. Mimo iż perspektywa odpoczynku była kusząca, wiedział, że musiał zachować wystarczająco sporo samokontroli, by jednak nie ulec temu. -  Albo skorzystam z drugiej łazienki. Chyba to lepsze wyjście... - zaraz potem musiał zasłonić usta przez zebrany kaszel. Podrażnione gardło zareagowało pulsem bólu, powodując, że skrzywił się wewnętrznie. -  Zwłaszcza, że trochę mi zejdzie zebranie się.

- Przecież wiem - odpowiedział, spoglądając na niego z pobłażliwością. - Dzięki za troskę - przecież nie wziąłby pięciu na raz. Raczej. Moc regeneracji pozwalała na stworzenie braku odpowiedzialności względem dawkowania, byleby tylko móc postawić siebie na nogi. Nie wypowiedział się jednak na głos na ten temat.
- Że twój kierowca? - przechylił głowę na bok. - I nie wiem, ma swoje życie jak ja. Może zabawia się z Penny. Albo wzdycha do braku widoku naszej dwójki - rozłożył ramiona, jednak jego gesty były wolniejsze niż normalnie. - I nie ma sprawy. W końcu ważne wydarzenie się zbliża - chociaż nie widział powodu, by miał korzystać z dodatkowego podwiezienia przez kogokolwiek. - Patrz w ten sposób, po tym wszystkim będziesz mógł odpocząć.
A on nie zamierzał jednak mieszać życia prywatnego z jego pracą.
- Dzięki. Może przy innym razie wezmę nie tylko ubrania, ale i zestaw do makijażu - wymamrotał, przesuwając wzrokiem na bok. Nie wiedział, ile ich relacja potrwa, ale obstawiał, że przy którymś punkcie spotkań zwyczajnie zostawi część swoich rzeczy u niego, by nie męczyć się z ciągłym przenoszeniem. Aż go zaskakiwało, że teraz myśl o tym, że mógłby spędzić z nim kolejny raz przychodziła mu tak łatwo.
Przewrócił oczami na jego słowa, dając się pocałować międzyczasie. Przesunął swoje ręce na jego pas, nachylając się lekko do przodu, by przysunąć swoje usta bardziej w bok jego głowy.
- Więc następnym razem to ja będę na górze - wyszeptał mu do ucha, dmuchając zimnym powietrzem, nim zabrał ręce i przeszedł do pozostawionej sterty ubrań.
- Ale wzmocnienie brzmi jak plan - zgodzenie się przyszło mu z ciężkim sercem. Międzyczasie wygrzebał dla siebie bluzkę, która należała do Jonathana oraz swoje spodnie dresowe. Podarował sobie bieliznę, mając na myśli to, że zaraz i tak pójdzie się umyć.
- Ból finalnie przejdzie, bardziej uciążliwe będzie prowadzenie zajęć w tym stanie - wymamrotał, pocierając gardło, gdy podchodził do chłopaka na nowo. Położył wolną dłoń na jego głowie. - Ale dziękuję za troskę. To całkiem słodkie z twojej strony - pocałował go delikatnie w nos, po czym obniżył rękę i załapał za jego dłoń. - Chociaż zarazem obstawiam, że nie masz żadnych wyrzutów - pociągnął go lekko w stronę wyjścia z pomieszczenia. Przejście do kuchni wymagało poświęcenia postaci pokonania schodów, ale nie zająknął nawet słowem na ten temat.
W końcu szkoła miała wiele schodów...
... niestety.

- Skoro tak, to będę mieć to na uwadze - rzucił odnośnie jego kierowcy jeszcze.
Nie mógł tutaj zaprzeczyć w żadnym wypadku. Jak Jonathan odczuwał przyciągnięcie fizyczne, tak samo jak i Shane. Nawet jeśli od niedawna zaczynał się łapać bezwiednie na myślach, które zdecydowanie nie przystoi posiadać.
- Jeśli istnieją osoby, które nas łączą w parę, to czy będziemy odpowiedzialne za ich ewentualną śmierć z zachwytu? - zapytał, rozmyślając na jego słowami. - Chociaż tak. A przynajmniej my możemy doświadczać tego na żywo, a nie tylko w snach - przypadkowe spotkanie sprawiło, że jednak poznali się i kontynuacja tego doprowadzała głównie do przyjemności dla nich obojga. Nawet jeśli dopiero w ostatnim czasie stopniowo to akceptował.
- Jeśli znajdę możliwość - odpowiedział na jego zapytanie, opierając swoją dłoń na biodrze. - Nie wiem, jakie będę miał obowiązki nadal, by móc ci to obiecać, ale będę mieć to na uwadze - przewrócił oczami po usłyszeniu tej złośliwości, ale nie zmienił jednak swojego zdania. Nie zamierzał mu składać pustych obietnic, by potem napotkali się z rozczarowaniem.
- Mogę też to wziąć innym razem - żachnął, stukając go palcem w nos. - Ale wyślę ci potem nazwy. Przyznam, że sam nie pamiętam, bo ostatnio zmieniałem markę - przyznał bez najmniejszego wahania. Fakt, że wykorzystywał makijaż nie powodował, że odczuwał zawstydzenie spowodowane tym faktem. Uważał to za pożyteczny wynalazek.
Chociaż dał się wybić na moment, gdy gwałtownie przycisnął ich ciała do siebie i wciągnął go w intensywny pocałunek. Zaraz po tym zasłonił usta wierzchem dłoni, patrząc na niego ze zmieszaniem.
- Głupek - burknął, przesuwając jednak wzrok niżej, na odsłoniętą część uda. Potraktowanie go tak, jak on jego... Było kuszące i zarazem niebezpieczne. Naznaczenie go wzbudzało chęci, które wolał osobiście zakopać wewnątrz siebie, by zachować poprawny umiar we własnym zachowaniu. Nawet jeśli wizja zdominowania go była zbyt wabiąca.
Uśmiechnął się łagodnie na widok jego reakcji, już samemu zabierając swoją dłoń z ust. Przeszedł za to z nim w stronę schodów, które pokonał w wolniejszym tempie, zanim pojawili się w samej kuchni.
- Czyli chcesz zadbać o mnie na swój sposób? - zapytał go szeptem. - No dobrze. Zacznijmy od herbaty i leków - zrobienie napoju, wzięcie lekarstw, by potem tylko coś zjeść oraz wstępnie przygotować się. Przynajmniej taki plan czaił się w głowie Kassira, nim oboje mieli się rozejść i zająć szkolnymi rzeczami. Chociaż w pewnym momencie zaszedł go od tyłu i przełożył ramiona przez jego barki, podpierając się podbródkiem o jego głowę.
- Daj mi chwilę. Muszę zebrać siły na dzień dzisiejszy - wymamrotał, obejmując go w takiej pozycji. Obstawiał, że prędko nie będzie mógł dotknąć go przez zabieganie związane z festiwalem, dlatego postanowił skorzystać z tej ostatniej chwili.
Zwłaszcza, że zamierzał dotrzymać słowa i nie robić danych rzeczy w szkole.

- Ludzka wyobraźnia jest niezwykła - odpowiedział na jego słowa. - Więc mogą dopowiadać sobie o wiele więcej. A co do nas... - to nie była prosta kwestia, dlatego przechylił nieco głowę w tył. - ... to już do dowolnej interpretacji? - mógł ugryźć się w język nim wypowiedział to pytanie na głos. Nie zrobił jednak tego, powodując, że ta jedna kwestia zawisła teraz w powietrzu, dając możliwości do interpretacji. Nie byli sobie obcy, nie łączyła ich jedynie szkolna relacja. Nie obdarzali się za to miłością, ani nie chodzili ze sobą. Jednakże zarazem nie kończyli tylko na nocnych i dziennych przygodach nieprzeznaczonych dla oczów dzieci.
- Aż tak bardzo stęsknisz się za moją obecnością? - nadal nie zamierzał potwierdzać, ze na pewno się pojawi. Nie oznaczało to jednak, że zamierzał go ignorować i całkowicie finalnie nie pokazać się mu na oczy. - Ale jeśli się już pojawię - popatrzył na niego z wyraźnym zadowoleniem z samego siebie. - To chcę widzieć jak wygrywasz w niepowtarzalnym stylu - chyba nie będzie zły, jeśli pozwoli sobie na tak samolubne życzenie względem możliwości doświadczenia jego umiejętności na żywo.
Sam na krótki moment zamarł, gdy poczuł, że młodszy wzdryga. Na krótki moment poczuł się, jakby obrał zły wybór względem swojego zachowania, mimo to, zignorował jego spojrzenie na ten moment, uśmiechając się dopiero w momencie, gdy poczuł palce na swoim policzku. Obecnie czuł się zdecydowanie bardziej jako zwykły student niż praktykujący nauczyciel, który prowadził zajęcia w prestiżowej placówce.
Ciężko było, by było inaczej, gdy jego ciało zwracało uwagę ciemnowłosego aż za dobrze. Zwłaszcza, gdy poruszył się w wybrany przez siebie sposób, odczuł wzrost chęci dotyczących dotknięcia go w bardziej i mniej grzeczne sposoby.
- To słodkie - odparł z rozbawieniem. - Wezmę to pod uwagę, jeśli kiedyś przesadzimy - teraz nie było aż tak źle. Albo zaczynał się przyzwyczajać do tego, gdy robił z Jonathanem, albo tym razem powstrzymywał gwałtowność, mając na wzgląd to, że obojga czekały obowiązki.
Ponownie odczuł dziwny przeskok w żołądku, gdy ciało rudowłosego zatrzymało się w miejscu. Nie odsunął się jednak, nie odczuwając zbytnio sił wewnętrznych na to działanie, chłonąc za to jego bliskość i ciepło, dopóki sam nie wysunął się z tej pozycji. Reakcja Shane'a podsumowała się do tego, że posłał mu nieco bardziej puste spojrzenie, obniżając nieznacznie wzrok w dół, zanim ponownie skupił wzrok na jego twarzy.
- Mhm - przytaknął, dając się przyciągnąć bliżej i nakierować na jego części ciała, czując pod palcami miękką skórę,.
Poddał się jego zabiegom, momentalnie czerpiąc z nich przyjemność. Nie było to nic niegrzecznego jednakże zarazem różniło się od zwykłego przytulenia. Byli blisko siebie na tyle wystarczająco, na ile mogli, by móc cieszyć się sobą. Roztapiał się obecnie. Przechodzące ciepło od ust, poprzez wnętrzności, aż w końcu do mózgu wystarczyło, by poczuł się o wiele lepiej, zapominając też na ten moment o bólu. Spędzenie tak kilku kolejnych minut brzmiało w jego głowie wystarczająco miło, by chciał do tego doprowadzić.
Nawet jeśli nie mogli spędzić tak całego dnia.
W końcu nachylił się bardziej, wciągając go w głębszy pocałunek. Przesunął wolną rękę za jego plecy, by nie umknął mu do samego końca aktu, zanim nie polizał jego warg na koniec, prostując się. Był wyraźnie zadowolony z siebie.
- Przerwa skończona - zadeklarował. - Dziękuję, Jonathanie - wyciągnął rękę, sięgając do szafki, w której niedawno grzebał Everett. - Widzę, że sporo tego masz. Może coś warto lekkiego wziąć? - zasugerował, przyglądając się składnikom na jednym z opakowań. - Lubię herbaty, więc każdy smak mi odpowiada - zapewnił go zaraz potem, odwracając głowę w stronę czajnika.
Pozostawało głównie przygotować napoje, jedzenie i samego siebie do wyjścia. Nie chciał go też długo przetrzymywać dla samego siebie, starając się brać pod uwagę to, że miał swoje plany na dzień dzisiejszy. Nawet jeśli one nie obejmowały jego samego. Nie miał lekcji z jego klasą, więc był niemalże pewny, że nie zobaczą się prędko. A tym bardziej w taki sam sposób, co i teraz.
Dlatego też jedynie pocałował go jeszcze przed samym rozstaniem się.


- Niemożliwe...! - powiedziała dziewczyna, podnosząc swój głos o oktawę.
- Sh - druga pociągnęła swoją koleżankę za rękaw, przyciągając bardziej ku sobie. - Jesteś za głośno - dwie uczennice właśnie przechadzały się po korytarzu szkolnym, rozmawiając ze sobą. Ich aparycja wskazywała na to, że znajdowały się w klasie pierwszej. - Daję słowo. Widziałam jak Sara pokazywała to Mary - dodała ze śmiertelnie poważną miną.
- Kya..! - wyrzuciła z siebie pierwsza, zaciskając dłoń w pięść i unosząc ją do góry. - Nie mogę z tego.
- Ja również - rozmówczyni przyłożyła obie dłonie do policzków, kręcąc głową z zachwytu. - To takie słodkie. Szkoda tylko, że jest niewyraźne.
- O co chodzi? - nagle obie poczuły, że ktoś oplata je obie ramionami, uwieszając się na nich. Odwróciły się w jednocześnie w stronę nowo przybyłej. - Co to za sekrety?
Obie spojrzały po sobie, po czym pierwsza uśmiechnęła się szeroko i powiedziała:
- Pan Kassir z kimś się spotyka!


Plotka rozeszła się po szkole niczym świeżutkie bułeczki. Źródłem stała się mało znana dziewczyna i zdjęcie zrobione przez nią w jednym z kin w mieście. Otoczenie było ciemne, jednakże wysoka postura i charakterystyczne włosy nie mogły umknąć cichym fankom młodego nauczyciela. Przedstawiony dowód pokazywał go od tyłu, gdy był nieco nachylony w stronę drugiej osoby, w geście sugerującym możliwość dopowiedzenia sobie wiele. Niestety na razie amatorski pokaz detektywistycznych umiejętności nie pozwoliło stwierdzić faktów na temat ciemnej postaci. Długa bluza oraz kaptur przesłaniały całkowicie nie tylko wizerunek, ale również możliwość poznania płci. Wiadomo było tylko tyle, że to był ktoś niższy, a cała reszta kręciła się wokół rozmów i spekulacji pomiędzy młodą dziewczyną, celebrytą, aż po różnorakie opcje, których wyobraźnia nie ograniczała.
I Kassir nie był do końca świadomy o co chodziło.
Dostrzegał spojrzenia oraz widział ożywienie, jednakże określenie źródła było dla niego o dziwo dość trudne. Ściągał uwagę od samego początku, stając się nie raz tematem wielu rozmów, dlatego też nie przeczuwał  tym razem niczego złego. Faktycznie dobry humor, jaki go ogarniał sprawiał, że nie próbował dociekać zarazem. Rozgrzanie przez Everetta sprawdziło się, a przyjemny sposób przekonywania do zostania o noc dłużej wystarczyło do tego wszystkiego.
- Wraz z tym tematem skończyliśmy nadrabianie materiału - zapowiedział klasie. - Dobra robota. Przy kolejnych zajęciach możemy przejść do tematu, który powinien być dzisiaj. Pamiętajcie o przygotowaniu referatu - przypomniał łagodnie, powoli zbierając swoje rzeczy. Musiał przyznać, że nadrabianie materiałów po szkodach - znaczy się zastępstwie - jego koleżanki szło łatwiej niż zakładał. Uczenie pierwszych klas przychodziło mu łatwiej. A raczej, samych klas A, których uczniowie nie  bez powodu otrzymywali miejsce w niej.
Zbierał swoje książki do rąk oraz kubek z wypitą kawą, wychodząc już z sali. Udawał się do pokoju nauczycielskiego by odnieść swoje rzeczy i skorzystać z obecnej przerwy.