▲▼
Dopiero po kilku sekundach zarejestrował fakt, że został mu odebrany kieliszek. Jego spojrzenie przekierowało się na Słowika, ale nie wypowiedział jednak żadnego słowa, które świadczyłyby o proteście. Puste spojrzenie przeskoczyło z przyjaciela na Axela, po czym ponownie na niego samego, by zaraz potem przytaknął niemrawo głową na polecenie.
- Jace... Jace, wstawaj. Wracamy... - głaskał blondyna po policzku, mówiąc do niego. Nachylił się nad nim, kontynuując tą czynność, dopóki nie zareagowałby. Dopiero wtedy odsunąłby się, opierając wygodniej plecami o kanapę, powracając do poprzedniej walki z sennością, która coraz to bardziej ogarniała jego organizm. Zdecydowanie by zaraz odpłynął, również zasypiając na tym samym meblu co i jego chłopak.
- Spanie na kanapie nie jest wygodne... - nie żeby zaraz by tego sam nie zrobił, jeśli blondyn by się nie obudził.
First topic message reminder :
Mieszkanie Słowika
Przesunął wzrok niżej, skupiając puste spojrzenie na Słowiku. Nie odzywał się tak dobry czas. Próbował zebrać rozproszone myśli, ale wędrowały one raz po raz na inne tematy niezwiązane z ich obecnie poruszonym tematem, nim zdołał się finalnie skupić na tym, co poruszał przyjaciel.
- Całowaliśmy się - potwierdził momentalnie, zaraz posyłając mu pytające spojrzenie.- Ogon? - powtórzył tępo po nim. - Ogon i wolność? Uwolnić swój ogon? - nic a nic nie docierało do niego. - Oh. Ten ogon. Ale nie mówiłeś... że jest za mały? - przechylił głowę na bok, by zaraz wzruszyć ramionami, by tym razem wziąć swoją szklankę z alkoholem, aby powoli ją popijać. Nawet jeśli ją musiał trzymać w obu dłoniach.
- Całowaliśmy się - potwierdził momentalnie, zaraz posyłając mu pytające spojrzenie.- Ogon? - powtórzył tępo po nim. - Ogon i wolność? Uwolnić swój ogon? - nic a nic nie docierało do niego. - Oh. Ten ogon. Ale nie mówiłeś... że jest za mały? - przechylił głowę na bok, by zaraz wzruszyć ramionami, by tym razem wziąć swoją szklankę z alkoholem, aby powoli ją popijać. Nawet jeśli ją musiał trzymać w obu dłoniach.
Mlasnął, patrząc na niego z wyraźnym politowaniem.
— Skąd mam wiedzieć, czy jest za mały, nie widziałem twojego chłopaka bez ubrań, dlatego pytałem ciebie — odpowiedział, tak jakby to było oczywiste. Bo dla niego było.
Axel położył dłoń na jego włosach, przesuwając po nich powoli, nim nie przysunął się nagle, całując go w bok szyi.
— Idę wziąć prysznic.
— Hm? A, okej — zszedł mu z kolan, unosząc ostrożnie szklankę, by nie rozlać jej zawartości, zaraz siadając już na samej kanapie — tylko zaraz wróć, bo już mi zimno.
Axel uniósł prawie niewidocznie kącik ust ku górze, nie odzywając się ani słowem tuż przed zniknięciem w drugim pomieszczeniu.
- To jest nas dwoje - wymamrotał zaraz potem. - W sumie... To dziwne? - że nadal nie widział go nago. Chociaż nie spędzali na tyle ze sobą czasu, by miał takie okazje. Nawet zwykłe same spanie w nocy finalnie nie było czymś, co mogłoby pozwolić to oceniać.
Nie żeby wtedy Kassir w ogóle przywiązywał do tego uwagę.
Nawet nie zarejestrował od razu odejście Axela, dostając kolejnego z rzędu laga.
Nie żeby wtedy Kassir w ogóle przywiązywał do tego uwagę.
Nawet nie zarejestrował od razu odejście Axela, dostając kolejnego z rzędu laga.
— W sumie nie wiem. Nie do końca wpisuję się w zwykłe standardy związków, możemy zapytać Hailey — zaproponował, rozglądając się za swoim telefonem. Nie, żeby wiedział, gdzie go obecnie rzucił. Hm. Będzie musiał to zapamiętać i zapytać ją później.
Odstawił szklankę na stolik i podniósł się do góry, podchodząc do Shane'a, by zabrać mu kieliszek.
— Dobra, wystarczy. Axel? — podniósł głos, czekając chwilę, nim chłopak wyszedł z łazienki, susząc włosy ręcznikiem.
— Odwieziesz ich? — poprosił, przechodząc do niego przez salon, by położyć dłonie na jego ręczniku, przejmując jego wcześniejszą czynność. Blondyn nijak nie zaprotestował, przykładając jedynie dłoń do jego policzka.
— Mhm. Jak się czujesz?
— Lepiej niż Shane. Jak ich nie odstawimy, to zaraz zaśnie. Pojadę z tobą.
— Myślałem, że będziesz w gorszym stanie.
Słowik objął jego kark, przysuwając się, by musnąć jego usta swoimi z ciężkim westchnieniem.
— Trzyma mnie przy życiu moja wewnętrzna rywalizacja. Zdecydowanie za mocno się skupiam, by nie bełkotać — wymamrotał, zaraz powtarzając czynność i przyciągając go bliżej siebie. Hayes spojrzał na siedzącego na kanapie Kassira i śpiącego Jace'a, nie przerywając jednak, dopóki Słowik sam nie odsunął się w tył.
— Shane, obudź Jace'a — rzucił do przyjaciela, ciągnąc Axela w stronę wyjścia, by pomógł mu się ubrać, samemu ubierając go w czarną czapkę z daszkiem, mamrocząc coś o przeziębieniu się.
Dopiero po kilku sekundach zarejestrował fakt, że został mu odebrany kieliszek. Jego spojrzenie przekierowało się na Słowika, ale nie wypowiedział jednak żadnego słowa, które świadczyłyby o proteście. Puste spojrzenie przeskoczyło z przyjaciela na Axela, po czym ponownie na niego samego, by zaraz potem przytaknął niemrawo głową na polecenie.
- Jace... Jace, wstawaj. Wracamy... - głaskał blondyna po policzku, mówiąc do niego. Nachylił się nad nim, kontynuując tą czynność, dopóki nie zareagowałby. Dopiero wtedy odsunąłby się, opierając wygodniej plecami o kanapę, powracając do poprzedniej walki z sennością, która coraz to bardziej ogarniała jego organizm. Zdecydowanie by zaraz odpłynął, również zasypiając na tym samym meblu co i jego chłopak.
- Spanie na kanapie nie jest wygodne... - nie żeby zaraz by tego sam nie zrobił, jeśli blondyn by się nie obudził.
Jonathan Everett
The Liberty Individual Trouble Seeker
Re: Mieszkanie Słowika
Pon Sie 08, 2022 12:51 pm
Pon Sie 08, 2022 12:51 pm
Wstawanie nie sprawiało Jace'owi większego problemu. Dopóki dotyczyło wstawania rano. Nocą jego organizm z miejsca wymuszał na nim sen, przez co jęknął cicho w proteście, gdy Shane zaczął go wybudzać. W końcu podniósł się powoli do góry, razem ze śpiącym obok niego Ralphem, który wyraźnie stracił swój grzejnik. Miauknął cicho w proteście i zeskoczył z kanapy, podbiegając do Słowika i Axela.
— Och, zasnąłem — był tak zaspany, że kompletnie zapomniał go za to przeprosić. W pierwszym momencie przysunął się bliżej Kassira i przytulił go, chowając głowę w zagłębieniu jego szyi.
— Dużo wypiliście? — zapytał, wsuwając rękę pod jego koszulkę, zadrapując delikatnie jego skórę miarowymi ruchami, nim w końcu podniósł się z westchnieniem do góry, pomagając mu wstać. Niezależnie od tego czy Shane potrzebował podpórki, czy nie, Jace i tak zamierzał się do niego lepić.
— Dzięki. Że nas odwozicie — uśmiechnął się nadal nieco nieprzytomnie do Słowika i Axela, ubierając buty i zabierając swoje rzeczy. Było mu nieco zimno w bok. Kto by pomyślał, że spanie komuś na kolanach ze zwiniętym obok kotem mogło zafundować tyle komfortu?
Poczekał aż Shane się ogarnie, by zaraz zejść z resztą na dół, nieustannie kontrolując ciemnowłosego czy aby na pewno był w stanie ustać i wsiąść do auta. Jakby nie patrzeć, sam był praktycznie trzeźwy, ale powrót do domu i tak przyjął z ulgą.
zt. za wszystkich
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach|
|
|