WSTECZ | Hotel Maison En Marbre

First topic message reminder :

Niegdyś hotel słynął szczególnie wśród przyjezdnych, aktualnie jego gorsza część robi za azyl dla osób, które z jakichś powodów utraciły swoje mieszkania. W pokojach zawsze jest czysto i schludnie — każdym, poza oczywiście łóżkami, znajdują się również szafa, zawieszany telewizor, biurko, krzesła, stolik, rolety. Nie mogłoby zabraknąć łazienki — każda posiada duży prysznic z siedziskami, dzięki czemu nie trzeba ciągle stać. Cały hotel jest utrzymany w jasnych barwach, przez co wydaje się jeszcze większy. Pierwsze co wita gości, to rozległy hol z recepcją. Znajdzie się też kilka stolików i wygodnych kanap oraz wejście do hotelowej restauracji, na której codziennie są serwowane śniadania w formie stołu szwedzkiego, obiady oraz kolacje. Oferta jedzeniowa jest wliczona w cenę, jednak ktoś niebędący gościem hotelu również może z niej skorzystać za odpowiednimi opłatami wypisanymi w menu.

__________

Efekt terenu: W przypadku pojawienia się Niepoczytalnych, jeśli w temacie znajduje się minimum trzech członków gangu Foxes, otrzymują oni pomoc w postaci dodatkowego NPC będącego popierającym ich mieszkańcem.

Kiedy dźwięk syren ucichł zdjął ze swoich uszu dłonie. Nie cierpiał takich donośnych dźwięków, wtedy czuł jak głowa zaczyna mu pulsować jakby miała za chwilę wybuchnąć. Potrząsnął nerwowo głową.
Po czym zobaczył, że Nikita oparł się o ścianę budynku, teraz stojąc do niego bokiem. W tym samym czasie też coś wyciągał z kieszeni płaszcza.

” Hah, teraz będzie mnie testować po wyciągnięciu ode mnie konkretniejszych informacje o mnie. Ma tupet” pomyślał, po usłyszeniu co miał do zrobienia. Przez to miał małą gonitwę myśli w głowie, przez co przygryzał sobie końcówkę języka, aby przez przypadek nie wypowiedzieć swoich myśli na głos. Wziął od niego wizytówkę, przy okazji się jej przyglądając i na razie zwrócił uwagę o wspomnianym wcześniej adresie email.

- Jasne, jestem dobry w zachowywaniu umów. Skoro takie zadanie to je zrobię, jeśli mam od ciebie dostać coś więcej – odparł ze zrozumieniem, co miał zrobić. ”Jeśli mam dostać od ciebie zaufanie” dokończył w myślach, bo rozumując to na chłopski umysł, to Zaytsev brał przysłowiowym kota w worku i musiał obrać jakieś środki ostrożności, jeśli mają ze sobą współpracować. Kiwnął głową, słysząc, że po tej małej burzy było już koniec, bo mógł ze spokojem wrócić do swojego mieszkania, jeśli Nikita zdecyduje się, aby zakończyć ich spotkanie.

- Hm, w razie czego mogę zapisać numer telefonu widniejący na tej wizytówce? I czy przekazywanie informacji będzie odbywało się, tylko drogą elektroniczną? – spytał, bo na chwilę obecną chciał się jeszcze kiedyś się z nim spotkać i poznać.

Skinął głową usatysfakcjonowany z twarzą pozbawioną jakiekolwiek emocji.
”I dla jasności. Jeśli informacje, które uda Ci się zdobyć w najbliższym czasie okażą się wartościowe dostaniesz zapłatę,” nie zamierzał wykorzystywać pozycji chłopaka za darmo. Jeśli Vi się sprawdzi czeka go dobre kieszonkowe. Wszystko zależało od niego samego.
”Dałem Ci wizytówkę z danymi. Co z nimi zrobisz to twoja sprawa. Nie udostępniaj ich jednak innym. Cenie sobie prywatność,” i nienawidził jak obcy ludzie zaczynali do niego wydzwaniać. ”Email to najwygodniejsza droga. I zawsze dostępna. Przed następnym spotkaniem dam Ci znać. Do tego czasu email musi wystarczyć,” zrobił parę kroków w stronę głównej ulicy, na której miał zaparkowany samochód. Powoli zaczynało mu brakować czasu. A musiał pojawić się jeszcze w paru miejscach. Cholerni fanatycy. Westchnął i w pół kroku się zatrzymał odwracając jeszcze do Vi.
”W razie kłopotów możesz dzwonić. Ale jak będziesz mnie nękał bez powodów z umowy nici,” po tym zdaniu poprawił płaszcz i powoli ruszył w stronę samochodu. Przekazał co miał przekazać. Czy ich współpraca się uda, czas pokaże.

Skinął głową na tą informację, że za zbieranie informacji dostanie za to dodatkowe pieniądze, jednak musiał sprawdzić się w tym zadaniu. Aż jego gonitwa myśli trochę wzrosła.

- Jasne, to sobie zapisze. Skoro tak mówisz, to pewnie tak jest, prawda? - zagadnął z małym przekąsem, ale na razie taki format kontaktu musiał wystarczyć. A na samą myśl, że jeszcze się spotkają, poczuł dziwne zafascynowanie, że na tym jednym się nie skończy, jeśli przyniesie to, co czego od niego oczekiwał.

Na następne słowa, a raczej to brzmiało jako ostrzeżenie, do którego chcąc nie chcąc musiał się przystosować. A kiedy Nikita odszedł, musiał głęboko westchnął i po chwili zaczął iść w swoją stronę.


2x z.t.

z/t x2