WSTECZ | [ROSJA, MOSKWA] Рублёвка

First topic message reminder :

Przez całą drogę starał się nie szarpać autem ani nie wjeżdżać na dziury. Z małym poślizgiem czasowym dotarł pod piętrową posiadłość i zatrzymali się przed wjazdem do garażu. Garik od razu uruchomił go pilotem i kiedy drzwi całkowicie się podniosły, wjechał do środka. Światło zapaliło się automatycznie rozświetlając wnętrze. Zupełnie nie przypominało składziku przepełnionego narzędziami i rupieciami. Oprócz drugiego kosztownego samochodu i harleya znalazły się także zawieszone na ścianach grafiki mniej znanych artystów kanapa i barek.
Psy zaczęły popiskiwać, chcąc już wyjść. Wyciągnął kluczyki i rozpiął pasy. Wysiadł, nadal nie budząc Artema i puścił psy, by pobiegały po ogródku. Podszedł do drzwi pasażera i otworzył je. Oparł się o ramę i pochylił.
- Wstaaawaj… - dźgnął go lekko w policzek – Jesteśmy.

- Skąd wiedziałem, że to powiesz? - pokręcił głową rozbawiony i zaraz przytulił się do mężczyzny. Spoglądał to na Garika, to na ekran laptopa, a na jego ustach wciąż gościł delikatny uśmiech.
- Jesteś trochę jak taki niedźwiedź... Tylko ty masz większe adhd. - wyszczerzył się i dźgnął go w policzek. Usiadł prosto i gdy tylko otrzymał telefon, zaczął się uważnie oglądać filmik, a następnie przyjrzał się zdjęciu.
- Cudowne. - zaśmiał się głośno - Już widzę jak siedzisz sobie z takim na kanapie i bardzo kulturalnie zabawiasz go rozmową. - przeciągnął się i ucałował go w policzek.
- To kiedy mamy samolot?

Czując jak Artem do niego przylega, od razu objął go ręką i przytrzymał blisko przy sobie.
- Ja misiem? – uśmiechnął się szeroko i popatrzył na swój brzuch. – No wiesz! – ucałował go w bok głowy i na sugestię zaczął poważnie się zastanawiać. Popatrzył na Artema i pokiwał głową zgadzając się na ten pomysł. Jeszcze misia w domu nie gościł!
- Kilka minut po szóstej… O czwartej pobudka więc… Może chcesz iść już ze mną do łóżka? – zapytał ciszej i zsunął dłoń na jego bok. Odłożył telefon na stolik i pociągnął chłopaka, by położył się na nim.

- Mhm! Takim kochaniutkim misiaczkiem. - zaśmiał się cicho i oparł się o niego przymykając oczy. Westchnął cicho i zaraz zaczął cicho pomrukiwać.
- Tak z tobą do łóżka? Oh, cóż za niemoralna propozycja. - położył się na nim i cmoknął go krótko. - Hmm... Chyba nie mogę się nie zgodzić. - dodał szeptem i uśmiechnął się leniwie, patrząc na mężczyznę.

- Niemoralna? Skądże… - wsunął mu dłonie pod koszulkę i delikatnie zaczął drapać po jego plecach. – Dobra odpowiedź.
Jęknął i westchnął ciężko, słysząc upierdliwie powtarzający się dźwięk budzika. Oswobodził Artema ze swoich objęć i wyłączył powiadomienie. Niechętnie przeniósł się do siadu i podrapał się po głowie. Żeby teraz nic nie sknocić…
- Aaaartem… - zaczął go cicho wołać i głaskać po ramieniu – Pobudka…

Jęknął żałośnie i cały obolały przewrócił się na drugi bok. Otworzył jedno oko i spojrzał tak na Garika.
- Nie chcę! - naburmuszył się jak pieciolatek i przytulił się do niego. Oplótł go rękoma w pasie i przymknął oczy. - Nie wiem jak ciebie, ale mnie wszystko boli...

Zaśmiał się pod nosem, gdy ten go oplótł.
- Mnie nie. Jestem za stary na jakieś boleści po seksie. – uśmiechnął się bezczelnie i chwilę jeszcze tak z nim poleżał.
W końcu przeniósł się do siadu i zaproponował, by Artem przygotował dla nich kawę. Sam poszedł pod prysznic.
Wyrobili się w ciągu godziny. Na lotnisko jechali taksówką. Miasto jeszcze spało.
- W Londynie będzie cieplej niż tu. – wskazał mu temperaturę na wyświetlaczu telefonu. – I chyba cieplej niż w Kanadzie, co?
Na miejscu od razu się odprawili i udali się pod swoją bramkę. Odczekali swoje i razem z grupą rozespanych Rosjan i turystów weszli do samolotu.

- Tak. Zdecydowanie cieplej. - uśmiechnął się i przeciągnął.
Gdy zajmowali swoje miejsca, Artem oczywiście wcisnął się na fotel tuż przy oknie. Oparł głowę o bark Garika i dźgnął go w żebra.
- I tak wiem, że boli cię tyłek. Cudownie chodzisz. - szepnął i zaśmiał się cicho.
Kiedy już wystartowali, Artem ucałował mężczyznę w policzek i wygodniej oparł o siedzenie. Chwilę obserwował widoki zza okna, jednak niedługo później zasnął i jeśli nic go nie obudziło, spał do końca podróży.