WSTECZ | Sala 169 - Zajęcia z Astronomii [klasy A]

First topic message reminder :



Drzwi do klasy już od pewnego czasu były otwarte na oścież. Selim siedział w milczeniu za biurkiem, przeglądając spokojnie jeden z magazynów w lekcyjnej tematyce, choć raczej wątpliwym było, by miał wprowadzić podczas zajęć którąkolwiek z wyczytanych przez siebie informacji. Artykuły naukowe niejednokrotnie sprawiały problem nawet dorosłym, którzy nie interesowali się zbytnio ową dziedziną, co zatem w przypadku uczniów, którzy mieli na głowie jeszcze dziesiątki innych przedmiotów? Wątpił, by większość z nich zapytana wyrywkowo potrafiła nawet odróżnić czas Greenwich od czasu Hubble'a czy wytłumaczyć pojęcie anizotropii wszechświata.
Dopiero w momencie, gdy pierwsze osoby zaczęły przechodzić przez próg sali, podniósł się powoli do góry z dużym pudłem w dłoni. Przeszedł przez wszystkie rzędy, zostawiając na ławkach pojedyncze, mniejsze opakowania. W końcu stanął z ostatnim - swoim własnym - przy biurku i poczekał chwilę, aż wszyscy zajmą swoje miejsca.
— Możecie otworzyć pudełka. W środku znajduje się najnowszy sprzęt od Astro VR, więc proszę byście obchodzili się z nim delikatnie. Gogle na głowę, rękawiczki na ręce i zaczynamy. W międzyczasie sprawdzę listę obecności, a potem wytłumaczę wam dokładnie co jak działa. Dla tych, którzy chcą pobawić się nieco szybciej i nie chce im się czekać na moje wyjaśnienia, znajdziecie w środku instrukcję obsługi. Castlecrow Raven (...) — wyczytywał wszystkie nazwiska po kolei, odhaczając ich obecność z pomocą komputera, przesyłając od razu dane do bazy głównej. Była to dużo wygodniejsza metoda zastępująca papierowe dzienniki w doskonały sposób. Mógł oszczędzić sobie wiecznego biegania ze wszystkim między salami, a pokojem nauczycielskim i otwieranie pięciu różnych okładek, by zaznaczyć obecność różnych uczniów w przypadku klas mieszanych. Jedno kliknięcie, a obecność danego ucznia momentalnie stawała się dostępna bezpośrednio dla samego dyrektora Cadogana, jak i całego jego zarządu. Uwielbiał postęp technologiczny.

Słuchała informacji uważnie, od czasu do czasu poruszając ustami jakby powtarzając ważniejsze słowa. Wszystko od razu notowała w swojej pamięci. Zaczynała lubić te zajęcia coraz bardziej.,
Słysząc kolejne pytanie chciała odpowiedzieć, ale ktoś ją ubiegł, więc ograniczyła się jedynie do krótkiego przytaknięcia koleżance.

Starał się uważnie przysłuchiwać każdej odpowiedzi ucznia, aż nadszedł czas na podsumowanie ich odpowiedzi przez nauczyciela. Bardzo dobrze, huh? Niesamowite. Poprawna odpowiedź. Gdzie oklaski i medale?
Słuchał Seilima wzdychając co jakiś czas. Niektóre rzeczy były dla niego łatwiejsze do zapamiętania, a inne mniej, jednak nie pokusił się o prowadzenie notatek. Parsknął na uwagę Raven.
- Może też się pochwalisz wiedzą, co? - szepnął rozbawiony i zerknął na dziewczynę.

— Bardzo dobrze, Fitchner. Oczywiście chodzi o księżyc, jedynego naturalnego satelitę ziemi — oparł dłonie na biurku i rozejrzał się po klasie — Kto z was wie ile księżyców mamy w Układzie Słonecznym? Mniej czy więcej niż sto? Jeśli ktoś zna dokładną liczbę tym lepiej.
Przesunął się nieznacznie w bok, by wziąć w ręce okulary VR i schować je do opakowania. Jego wzrok powędrował chwilowo w stronę zegara, gdy kontrolował czas, jaki został im do końca zajęć. Wskazówki przesuwały się do przodu nieubłaganie, choć żaden mięsień na jego twarzy nawet nie drgnął.
— Jeśli chcecie możecie ponownie użyć gogli VR, choć szczerze mówiąc zostało nam dziesięć minut do końca i śmiem podejrzewać, że nie udałoby wam się policzyć nawet połowy — zażartował, dając im tym samym dość jasną podpowiedź w kwestii ich ilości.
— Może panienka Castlecrow powie mi, która planeta jej zdaniem ma najwięcej księżyców? Panienka Chavarria odwrotnie. Która ma ich najmniej?

- Więcej, coś około 180. - wygrzebane z pamięci słowa rzuciła w eter, chcąc nieco uaktywnić się na koniec. Zresztą, jak zwykle. Te wielkie encyklopedie, które jej brat zbierał za dzieciaka nie były jednak aż tak bardzo nieprzydatne. Swoją drogą, nawet trochę ciekawe. Nie musiała długo czekać, aby usłyszeć swoje nazwisko. Zauważyła, że kilka głów obróciło się w jej stronę, jedne bardziej, drugie mniej zaabsorbowane jej osobą.
- Z tego co pamiętam, to najwięcej księżyców posiadał Jowisz. Było ich albo 67 alb 69. - odparła po krótkiej chwili namysłu, przekopując się w głowie przez swoją wiedzę. O ile reszta tych liczbowych pierdółek nigdy jej nie interesowała, to wiedzą o Układzie Słonecznym mogła się nieco bardziej popisać. Swoiście odpowiedziała na wyzwanie Artema, kwitując to krótkim wyszczerzem, po którym ponownie jej spojrzenie spoczęło na postaci nauczyciela.

W ślad za nauczycielem, zerknął na zegarek, który faktycznie zaczął wybijać kolejne minuty do końca lekcji. Mogłoby się wydawać, że lekcja rozpoczęła się zaledwie pięć minut temu, ale wyglądało na to, że pan Skywalker całkiem skutecznie zabijał czas, który zwykle potrafił dłużyć się niemiłosiernie podczas zajęć.
Niezapytany o odpowiedź, po prostu wrócił do swojej ławki, siadając na krześle nienagannie wyprostowany. Nie skorzystał z propozycji ponownego założenia na oczy gogli, biorąc pod uwagę, że na ten moment nie były niezbędne.

Założył ręce na piersi obserwując dalszy rozwój zdarzeń. Spojrzał rozbawiony na Raven, gdy ta udzielała odpowiedzi.
- No proszę. Wykazałaś się. - szepnął schylając się nieco do dziewczyny. - Jeśli nie masz innych planów, zabieram cię po lekcji do kawiarni. Musisz mi opowiedzieć co tam u twoich braci. - wyszczerzył się odkładając swoje gogle i rękawiczki do pudełka. Zerknął na zegar obserwując jego wskazówki, dopóki ktoś się nie odezwał.

"Bardzo dobrze, Fitchner."
I tyle w zupełności wystarczyło, żeby poczuć iż nie przesiedziała bezczynnie całej lekcji. Może niewiele, ale dla kogoś, kto bardzo sobie ceni uwagi starszych to miało znacznie większe znaczenie. Widząc, że nauczyciel schował swoje gogle, postanowiła zrobić to samo, zerkając przy okazji na zegar ścienny. Tak mało czasu do końca, a jednak wydawało się jakby musiała tu przesiedzieć jeszcze wieki. Zapakowała wszystko tak, aby jak najbardziej przypominało to stan dopiero po otworzeniu pudełka. Oczywiście w międzyczasie jej uwaga spoczęła na dziewczętach, ale tylko na na chwilę. Była już zmęczona i nie mogła się doczekać chwili, w której położy się w swoim ogromnym łóżku i zapadnie w głęboki sen, zapominając o wszystkich problemach świata.

Księżyców było wiele, wiedziała to, ale jednak nie potrafiła określić ich liczby. Na szybko założyła gogle i zaczęła szybko przeglądać układ słoneczny. Przemierzała kosmos i zgodnie z ostrzeżeniem, wiedziała, że nie zdoła ich policzyć. Westchnęła cicho i zdjęła sprzęt. Powoli pakując je na swoje miejsce. Mimo, że to był koniec lekcji, była zadowolona z jej przebiegu. Dowiedziała się kilku ciekawych rzeczy i szybko ich nie zapomni... wcale ich nie zapomni. Ona nie zapomina. Niczego.
Co jest trochę straszne w jej przypadku, ale cóż... taki urok.

"Z tego co pamiętam, to najwięcej księżyców posiadał Jowisz. Było ich albo 67 alb 69."
— Bardzo dobrze. Jowisz posiada dokładnie 67 księżyców i bez wątpienia jest planetą, która ma ich w naszym układzie słonecznym najwięcej. Drugie miejsce zajmuje Saturn z liczbą 62 księżyców. Uran ma ich 27, Neptun 14, Mars 2, Ziemia 1. Najmniej księżyców ma... nic, panienko Chavarria? — dał dziewczynie jeszcze chwilę na zastanowienie się, lecz nie słysząc żadnej odpowiedzi, postukał jedynie palcami o własne przedramię.
— Merkury i Wenus, nie mają ani jednego. Łącznie mamy zatem 173 księżyce. Oprócz nich w naszym układzie słonecznym znajdują się tak zwane transneptunowce. Obiekty, znajdujące się poza trajektorią Neptuna. Ich dokładna liczba nie jest nam obecnie znana, lecz bez wątpienia przekracza 1600.
Kliknął odpowiedni przycisk na pilocie, przełączając obraz na ziemski księżyc, obracający się powoli z każdą sekundą.
— Księżyc to jedyne ciało niebieskie, do którego podróżowali i na którym wylądowali ludzie. Obecnie marzy im się kolonizacja Marsa, by zapewnić ludzkości odpowiednią przyszłość w razie ryzyka związanego z nieustannym przybliżaniem się naszej planety do słońca. Jak już ustaliliśmy wcześniej, Ziemia ma wyłącznie jeden księżyc. Mars - dwa. Kto wie co by się stało, gdyby naszej planecie został przypisany drugi księżyc?

Spoiler:

Pochwała nauczyciela nie podniosła jej znacząco na duchu, aczkolwiek miło było jej słyszeć, że wie coś poza tym, co się stanie, kiedy koń będzie pasł się z podciągniętym popręgiem. Odwróciła się na chwilę w stronę Artema, kiedy ten zaprosił ją na kawę. Trochę ją to zaskoczyło, aczkolwiek sama miała w planach gdzieś go wyciągnąć, w końcu nie widzieli się wieki.
- Ugadani. Niedużo się zmieniło, ale kawki nie odmówię. - rzuciła cicho w jego stronę, po czym z subtelną satysfakcją wymalowaną na twarzy, ponownie odwróciła się w stronę tablicy. Po chwili zaczeła pakować wyjęty sprzęt, chcąc nadać całemu pudełku stan wyjściowy. Zegar na ścianie odliczał ostanie minuty do dzwonka. Już nie mogła się go doczekać, meh.

Tym razem chłopak musiał zastanowić się dłużej, odruchowo przygryzając dolną wargę od wewnątrz. Najbezpieczniejszą strategią w przypadku niepewności, było nieodzywanie się w ogóle – w gruncie rzeczy pytanie było ogólne, a jego nazwisko nie rozbrzmiało na końcu wypowiedzi Skywalkera. Na razie jednak dookoła panowała grobowa cisza, a czarnowłosy nie mógł powstrzymać się przed mimowolnym przesunięciem wzrokiem po reszcie uczniów, zanim wypuścił ciężko powietrze przez nos.
― Hmm, nie jestem pewien i to tylko teoria. Ale skoro nasz obecny Księżyc i zależność pomiędzy nim a Ziemią mają wpływ na morskie przypływy i odpływy, ich cykl mógłby zostać w pewien sposób zaburzony?

Dopiero po chwili uświadomiła sobie, że pytanie zostało skierowane również do niej... była zbyt zaaferowana księżycami, że nie zdała sobie z tego początkowo sprawy. Gdy doszło to do niej, było już za późno. Spuściła lekko głowę przygryzając dolną wargę. Nie mogła sobie pozwolić na więcej takich wtop. Dlatego skupiła się na dalszych wypowiedziach nauczyciela.
- Nie wiem czy słowo "zaburzony" mogłoby być użyte w tym wypadku. Mielibyśmy po prostu inne cykle... Wszystko zależałoby od ułożenia księżyców wokół ziemi. Co nie zmienia faktu, że Ziemia miałaby kolejne źródło, które działa na nią siłą grawitacji... - Powiedziała niepewnie, zerkając co jakiś czas na nauczyciela.

Słuchała tego, co mówił nauczyciel, choć nie przykładała do tego pełnej uwagi. Nie ignorowała całkowicie wszystkiego dookoła, ale wolała skupić się na myśli, że już niedługo stąd wyjdzie i będzie mogła spokojnie w domu odpocząć. Potem ewentualnie sobie wszystko powtórzy, aby mieć pewność że cokolwiek wyniosła z tych zajęć. Przeniosła spojrzenie na prezentację, przyglądając się księżycowi. W międzyczasie wyłapywała wypowiedzi innych uczniów, nawet tych którzy nie bardzo mówili na temat. Po prostu na tym etapie wszystko co odwracało jej uwagę od uporczywego bólu, było lepsze niż nieustanne przeżywanie go na nowo, co pewnie tylko by pogorszyło całą sytuację.

Travitza przeciągnął się i stłumił ziewnięcie. Już dawno temu przestał słuchać tego co dzieje się na lekcji. Odjechał w krainę swoich myśli, co niemal doprowadziło go do zaśnięcia. W porę jednak się ogarnął i nie przywalił twarzą w ławę. Zamiast tego najpierw rozejrzał się po sali, a potem otworzył zeszyt i zaczął w nim coś baźgrać. Kiedy to się w końcu skończy.

— Dobrze. Myślę, że biorąc pod uwagę fakt że dwa księżyce rzeczywiście spowodowałoby większe siły pływowe w porównaniu do obecnych, możemy się pokusić o nazwanie tego zjawiska zaburzeniem. W końcu jakby nie patrzeć, taka sytuacja byłaby czymś anormalnym. Nowa grawitacja i obracanie się drugiego księżyca wokół własnej orbity spowodowałoby silniejsze hamowanie ruchu Ziemi. Oświetlenie Ziemi nie byłoby raczej dużo silniejsze od aktualnego. Ale to nie wszystko — sam spakował wszystkie swoje rzeczy do torby i przeszedł się po sali, zbierając od wszystkich uczniów gogle, które dał im na samym początku lekcji.
— Pływom wywołanym obecnością Księżyca nie podlegają tylko i wyłącznie wody powierzchniowe. Pamiętajmy o płynnym, żelaznym jądrze Ziemi, których ruch generuje pole magnetyczne wokół naszej planety, chroniące nas przed wiatrem słonecznym. Pojawienie się drugiego satelity, szczególnie masywnego i o ruchu niezsynchronizowanym z pierwszym, doprowadziłoby do zdewastowania pola magnetycznego i w efekcie Ziemia mogłaby utracić większość atmosfery w wyniku działania wspomnianego wiatru słonecznego — dzwonek zdawał się wręcz idealnie zakończyć jego słowa. Zerknął krótko w stronę drzwi.
— Na następną lekcję niech każdy z was przygotuje krótką notatkę o tym czym właściwie jest wiatr słoneczny. Jesteście wolni. Jeśli ktoś ma jakieś dodatkowe pytania, zapraszam do mnie — po tych słowach skierował się do biurka wraz z pudełkiem, wyraźnie czekając aż wszyscy opuszczą salę.

____________________

Możecie wychodzić, jak już to zrobicie rozdam wam wszystkim PU, zaliczenia, punkty klasowe i reputację.

Spoiler: