WSTECZ | Sala 169 - Zajęcia z Astronomii [klasy A]

First topic message reminder :



Drzwi do klasy już od pewnego czasu były otwarte na oścież. Selim siedział w milczeniu za biurkiem, przeglądając spokojnie jeden z magazynów w lekcyjnej tematyce, choć raczej wątpliwym było, by miał wprowadzić podczas zajęć którąkolwiek z wyczytanych przez siebie informacji. Artykuły naukowe niejednokrotnie sprawiały problem nawet dorosłym, którzy nie interesowali się zbytnio ową dziedziną, co zatem w przypadku uczniów, którzy mieli na głowie jeszcze dziesiątki innych przedmiotów? Wątpił, by większość z nich zapytana wyrywkowo potrafiła nawet odróżnić czas Greenwich od czasu Hubble'a czy wytłumaczyć pojęcie anizotropii wszechświata.
Dopiero w momencie, gdy pierwsze osoby zaczęły przechodzić przez próg sali, podniósł się powoli do góry z dużym pudłem w dłoni. Przeszedł przez wszystkie rzędy, zostawiając na ławkach pojedyncze, mniejsze opakowania. W końcu stanął z ostatnim - swoim własnym - przy biurku i poczekał chwilę, aż wszyscy zajmą swoje miejsca.
— Możecie otworzyć pudełka. W środku znajduje się najnowszy sprzęt od Astro VR, więc proszę byście obchodzili się z nim delikatnie. Gogle na głowę, rękawiczki na ręce i zaczynamy. W międzyczasie sprawdzę listę obecności, a potem wytłumaczę wam dokładnie co jak działa. Dla tych, którzy chcą pobawić się nieco szybciej i nie chce im się czekać na moje wyjaśnienia, znajdziecie w środku instrukcję obsługi. Castlecrow Raven (...) — wyczytywał wszystkie nazwiska po kolei, odhaczając ich obecność z pomocą komputera, przesyłając od razu dane do bazy głównej. Była to dużo wygodniejsza metoda zastępująca papierowe dzienniki w doskonały sposób. Mógł oszczędzić sobie wiecznego biegania ze wszystkim między salami, a pokojem nauczycielskim i otwieranie pięciu różnych okładek, by zaznaczyć obecność różnych uczniów w przypadku klas mieszanych. Jedno kliknięcie, a obecność danego ucznia momentalnie stawała się dostępna bezpośrednio dla samego dyrektora Cadogana, jak i całego jego zarządu. Uwielbiał postęp technologiczny.

Czarnowłosy wyciągnął rękę ku wspomnianej wcześniej gwieździe, co z perspektywy osób trzecich mogło wyglądać dość idiotycznie – na całe szczęście nie był tu jedynym, kogo zmuszano do skupiania się na nieistniejącym obrazie, nawet jeśli mając na sobie specjalne okulary, można było uwierzyć, że to wszystko działo się naprawdę i właśnie teleportowali się do przestrzeni kosmicznej.
Gdy przed jego oczami pojawiły się konkretne informacje, prześledził je wzrokiem, chcąc wychwycić te najbardziej podstawowe z nich.
― Antares, inaczej alfa Scorpii, jest najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Skorpiona. Jest oddalona od Słońca o jakieś pięćset pięćdziesiąt lat świetlnych. Skoro o Słońcu mowa, średnica Antaresa jest osiemset osiemdziesiąt trzy razy większa od jego średnicy. Wiek gwiazdy szacuje się na dwanaście milionów lat, a dzięki swojej masie może w przyszłości stać się supernową. Dodatkowo jest to gwiazda podwójna, której towarzyszem jest błękitna gwiazda Antares B.

Zbyt długo nie mogła pozwolić sobie na odpoczynek, więc po paru sekundach gogle ponownie spoczęły na jej nosie. Nie miała zamiaru się obijać, nawet jeśli ból głowy utrudniał każdą sekundę tego powolnego dnia. Westchnęła cicho i skupiła się na swojej gwieździe, wyszukując o niej dogodnych informacji, jednocześnie starając się słuchać pozostałych uczniów.
- Syriusz jest najjaśniejszą gwiazdą i można ją nocą dostrzec praktycznie z każdego miejsca na Ziemi. Głównie dlatego, że znajduje się bardzo blisko - mianowicie osiem i pół roku świetlnego. Podobnie jak Antares jest gwiazdą podwójną, a Syriusz B to biały karzeł, o średnicy niewiele mniejszej od średnicy Ziemi. - powiedziała, kiedy wyczuła odpowiedni moment na swój krótki monolog. Mówiła bardzo monotonnie, może nawet trochę ze znudzeniem. Im dłużej myślała nad całą tą pracą, tym trudniej było jej się skupić. Jedyne na co w tej chwili liczyła, to na zdjęcie tego cholernego urządzenia, które wydawało się zaciskać coraz bardziej wokół głowy.

Cmoknęła kilka razy przeglądając informacje. Nie bardzo wiedziała co mogła podać jako ciekawostkę, ale odczekała na swoją kolej, zgłosiła się i zaczęła mówić spokojnym tonem.
- Adara to gwiazda podwójna, jej dominującym składnikiem jest błękitnym, jasnym olbrzymem. Emituje 22 300 razy więcej energii niż Słońce chociaż w zakresie widzialnym jej jasność przewyższa je tylko o 3500 razy. Jej masa jest większa 11 razy większa od słońca. Należy do 25 najjaśniejszych wgwiazd nocnego nieba.
Wyrzuciła wszystko jednym tchem, cały czas śledząc oczami tekst.

Słuchając uważnie nauczyciela wykonywał jego polecenia. Wyciągnął przed siebie dłonie i złapał jedną z gwiazd. Gdy obok niej pojawiły się tabelki z informacjami Artem starał się zapamiętać jakiekolwiek wiadomości tam zawarte.
- Epsilon Scorpii. - zaczął po chwili. - Jedna z jaśniejszych gwiazd w gwiazdozbiorze Skorpiona. Pomarańczowy olbrzym o jasności siedemdziesiąt dwa razy wiekszej od Słońca oraz odległy od niego o około 64 lat świetlnych. - zakończył wszystko lekkim westchnięciem.
Po swojej krótkiej wypowiedzi ściągnął na moment gogle, rozmasował skronie i przetarł szczypiące oczy. Nie był przyzwyczajony do takich wynalazków stąd zapewne pojawiły się u niego takie objawy.
No dobrze. Co dalej?

Travitza ziewnął przeciągle, nawet nie starając się tego ukrywać. Kurwa, zapomniał już, jak bardzo nudna była astronomia. Niby to wszystko ciekawe i w ogóle, ale jednak nie.
Z narastającym poczuciem marnowania swojego czasu, który mógłby pomarnować na coś zupełnie innego, jak np. siedzenie w domu i patrzenie w ścianę, Smuggler ubrał te bajeranckie gogle i zaczął się rozglądać. Coś tam, coś tam gwiazdozbiór skorpiona.
- Eeee... Alfa Lupi - burknął i machnął ręką, jakoś tak, jakby chciał strącić tę gwiazdę z kosmosu. Zrobiłaby się piękna kometa. - Ma masę równą około 11 mas Słońca, czyli jakąś połowię matki Chestera. Jest to gwiazda zmienna typu beta Cephei o amplitudzie zmian blasku zaledwie 0,03m, cokolwiek to znaczy - wyrecytował grzecznie. Wikipedia jeszcze nigdy nie była tak bardzo przenośna.
Fascynujące.

Wyglądało na to, że wszyscy w końcu załapali swoje zadanie w pełni, nawet jeśli nie wszyscy byli szczególnie zainteresowani przekazywaną przez siebie wiedzą. Nie wyglądało jednak na to, by jakkolwiek go to ruszyło. Dopóki nie wiązali z tym przedmiotem swojej przyszłości, raczej wątpił by mieli wykazywać się przerostem ambicji. Całkiem sprawnie przemilczał uwagę Travitzy na temat matki Chestera w przeciwieństwie do samego usera.
— Świetnie. Możecie zdjąć na razie gogle. 11 mas Słońca brzmi imponująco, racja? Wyobraźcie sobie zatem masę R136a1. Ktokolwiek z was o niej słyszał? — zawiesił na chwilę głos rozglądając się po klasie, jakby chciał dać im chwilę do namysłu — R136a1 jest gwiazdą w Mgławicy Tarantula w Wielkim Obłoku Magellana. Jej masa jest aż 320 razy cięższa od Słońca. Nawet Alfa Lupi zwyczajnie się przy niej chowa, a co dopiero nasza Ziemia.
Przesunął się tak, by stać bokiem i włączył na tablicy drobną projekcję mającą na celu pokazanie im porównania między jedną gwiazdą, a drugą.


— Nieustannie przewija się jeden temat. Gwiazdozbiory. Gwiazdozbiór inaczej zwany konstelacją jest grupą gwiazd zajmujących pewien obszar nieba. Zazwyczaj gwiazdy te połączono w symboliczne kształty i nadano im nazwę pochodzącą z mitologii. Obserwując gwiazdy dzięki urządzeniu mogliście z pewnością zauważyć, że nie są ze sobą fizycznie związane, a ich bliskie położenie na niebie jest wywołane geometrycznym efektem rzutowania ich położeń na sferę niebieską. Mówi się, że pierwszymi wyodrębnionymi i nazwanymi gwiazdozbiorami były znaki Zodiaku. Ludzie mieszkający na równiku mogą, dzięki obrotowi Ziemi, w przeciągu roku zobaczyć wszystkie gwiazdozbiory zodiakalne. To właśnie na ich układzie opierają się horoskopy, które ludzie tak bardzo uwielbiają przeglądać w gazetach, uznając je za wynik nauki. Odnalezienie konkretnych gwiazdozbiorów na niebie z programem VR jest niezwykle proste. Ale co jeśli chcielibyście zlokalizować je sami, wychodząc w nocy na dach i patrząc w górę? Jak odróżnicie gwiazdy od planet? I jakie właściwie planety są w ogóle widoczne z ziemi? Ktoś wie?

Z ulgą zdjęła gogle za pozwoleniem nauczyciela, mając nadzieję, że nie będą musieli ich już więcej wkładać. Zwykle nie miała nic przeciwko obcowaniu z nowszą technologią, ale dzisiaj był wyjątkowo zły dzień na cokolwiek, co wymagało odrobiny zaangażowania. Dziewczyna może i sprawiała wrażenie zobojętniałej na wszystko dookoła, jednakże komentarz Travitzy w niewielkim stopniu nią poruszył. Szturchnęła go po chwili łokciem w bok, posyłając mu niezbyt przyjemne spojrzenie.
- Pavel! Doceniam Twój rzadki udział w zajęciach, ale mógłbyś choć ten jeden raz sobie darować takie teksty. - szepnęła, mimo wszystko nie chcąc stwarzać zbędnego zamieszania, ani tym bardziej przeszkadzać w prowadzeniu lekcji. Broniła Chestera nie tylko dlatego, że tak wypada, ale z powodu ich pokrewieństwa, o którym prawdopodobnie niewiele osób wiedziało. W końcu oni sami dowiedzieli się o tym dość późno.
Pokręciła głową zrezygnowana i skupiła się na tym, co mówił Skywalker, a przynajmniej próbowała i miała nadzieję, że czas zacznie nagle szybciej płynąć.

Skończył bawić się w przybliżanie i oddalanie poszczególnych gwiazd. Zdjął gogle i przetarł twarz, a następnie zmrużył oczy starając skupić się na słowach nauczyciela. Uważnie śledził projekcję gwiazdy mającą na celu pokazanie jej rozmiaru, jednak po chwili zamyślił się z lekka. Na pytania zadawane przez nauczyciela zmarszczył brwi. Wypadałoby chyba na któreś odpowiedzieć, hmm? Ostatecznie wybrał to, na które znał odpowiedź (a przynajmniej tak mu się wydawało).
- Jeśli się nie mylę to można zobaczyć z Ziemi Merkurego, Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna. - westchnął drapiąc się po karku w wyrazie zakłopotania.

Rosa nasunęła gogle na czoło i podeszła do najbliższej ławki by się o nią oprzeć i odłożyć urządzenie, skoro i tak w obecnej chwili mieli przerwę w użytkowaniu. Na komentarz Travitzy uśmiechnęła się delikatnie. Nie był to może szczyt komizmu, ale w obecnej sytuacji. Bingo.
Przekrzywiając głowę w bok zaczęła się zastanawiać nad odpowiedzią na kolejne pytanie. Wzrokiem wodziła po wyświetlonych planetach.
- Podczas obserwacji gwiazd można dostrzec, że czasami migoczą. Planety natomiast odbijają światło ciągłe. Ale to tyle co wiem... - westchnęła cicho masując jedno ramie. Jej wiedza o astronomii nie była zbyt duża, mimo wszystko szybko się uczyła, a prowadzone zajęcia pomagały jej rozbudzić pasję do nauk

Podciągnął gogle do góry, na wszelki wypadek, pozostawiając je na swojej głowie. Postanowił pozostać na swoim miejscu, nawet jeśli stanie na lekcji wydawało się dość uciążliwe i przemknął wzrokiem po klasie, ostatecznie zatrzymując spojrzenie na wyświetlonej przez nauczyciela projekcji. Tym razem nie odezwał się od razu, nie mając zamiaru ani się wychylać, ani tym bardziej przekrzykiwać innych uczniów. Nie w jego interesie leżała rola klasowego kujona, a sam też nie zawsze był w stu procentach pewien swoich odpowiedzi.
― Nie jestem pewien czy dobrze pamiętam, ale planety są bardziej rozciągłymi obiektami. ― Mimo wszystko nie wyglądał na zażenowanego nawet w najmniejszym stopniu, jakby choćby najdrobniejsze potknięcie nie było w stanie zbić go z tropu. Czasem dużo lepiej było powiedzieć cokolwiek niż milczeć i pokazywać, że na lekcji siedziało się za karę.

Spojrzał na Brendi wzrokiem, który nie wyrażał za wiele. Zazwyczaj zaśmiałby się kpiąco albo coś w tym stylu, ale od dłuższego czasu nie miał nawet siły na takie zagrywki. Dalej jednak nie rozumiał czemu ona tak broniła tej zgnilizny społecznej jeżdżącej na kółkach. W ogóle miał trochę podziwu dla osób, które jakkolwiek się z nim zadawały. On musiałby kogoś zabić - siebie albo jego.
- Wyluzuj - odbąknął tylko. Co to w ogóle za dziwna sytuacja, żeby nauczyciel go olał, a Brenda zwracała mu uwagę. Świat staje na głowie.
I zaczęło się kolejne bleblanie. Bleblebleble, gwiazdy, konstelacje, niebo. Nie miał pojęcia, nie znał się, zapracowany był. Odpuścił sobie słuchanie więc gdzie tak w połowie i zamiast tego zaczął się pusty wpatrywać w ławkę. To ci dopiero zajęcie warte uwagi.

Wraz z poleceniem ściągnęła z głowy gogle, oczywiście po drodze próbując odplątać z nich blond kosmyki. Już po chwili sprzęt znalazł się na ławce, a ona sama zaczęła z uwagą wsłuchiwać się w wykład, cały czas przekładając między palcami umęczony długopis. Astronomia nie była jej konikiem, toteż wolała się nie wychylać, aby nie palnąć jakiejś głupoty. Toteż pozostawała outsiderem w tym temacie, co jakiś czas wodząc głową od jednej twarzy do drugiej, słuchając ich odpowiedzi.

Przesunął wzrok w stronę Artema i kiwnął głową.
— Bardzo dobrze. Oprócz wymienionych przez ciebie planet, możemy również zaobserwować Uran. Jego wysokość nad horyzontem mierzona dwie godziny po zachodzie Słońca zmniejsza się w ciągu miesiąca od ponad 30° do zaledwie 17°. Najłatwiej jest go dostrzec poprzez lunetę, a ludzie niezwykle często mylą go z gwiazdami. Neptun natomiast znajduje się 30° niżej, a jego obserwacja staje się niemożliwa. Natomiast Pluton, planeta karłowata, znajduje się na niebie zbyt blisko Słońca, byśmy mogli go dostrzec.
Po tych słowach obrócił się tym razem w stronę Rosy i Noah. Wysłuchał ich spokojnie, pozwalając by skończyli swoje zdania bez zbędnego wcinania się w wypowiedź czy zagłuszania.
— Świetnie. Obraz planet dociera do nas dużo szerszą wiązką. Ich "świecenie" jest dużo spokojniejsze od migotania czy też mrugania gwiazd. Ponadto jedynie odbijają światło ciągłe. W przeciwieństwie do gwiazd nie świecą własnym blaskiem. Jest jeszcze jeden rodzaj ciała niebieskiego, które wbrew popularnym powiedzeniu że "świeci", w rzeczywistości nie produkuje własnego światła, a jedynie je odbija. Kto wie o czym mówię?
Cisza ze strony połowy klasy nieszczególnie mu przeszkadzała. Choć bez wątpienia każdy nauczyciel pozytywniej podchodził do aktywności, tak długo jak nie przeszkadzali w zajęciach, nie zamierzał się ich czepiać. W końcu jakby nie patrzeć, nie każdy musiał być astronomicznym asem.

Prychnęła cicho, ściągając rękawiczki i odkładając je obok gogli na biurku. Skrzyżowała ręce na piersi, posyłając Rosjaninowi ostatnie, ostrzegające spojrzenie.
- Sam wyluzuj. - mruknęła, po czym przymknęła powieki, starając się skupić na lekcji. Mimo że bardzo tego chciała, to nie mogła bezczynnie przesiedzieć tych kilkudziesięciu minut na zwykłym obijaniu się i pogawędce z Pavlem.
- Um.. Chodzi o księżyc? - skierowała swój wzrok na nauczyciela i pomimo tego, że odpowiedź wydawała się całkiem oczywista, bo dziewczyna musiała się zawahać. Dziwne uczucie, kiedy przychodziło do odpowiedzi na tle całego forum. Ból wciąż nie dawał o sobie zapomnieć, ale liczyła że skupienie się na innych rzeczach, jak na przykład udzielanie odpowiedzi, pomoże tymczasowo ulżyć jej w tych małych cierpieniach.

Kolejne minuty mijały Raven na rejestrowaniu co ciekawszych informacji. Liczby były dla niej zmorą, aczkolwiek zapamiętywanie jasnych w przekazie formułek przychodziło jej z łatwością. Zawdzięczała to tej fajnej funkcji, nazywaną pamięcią słuchową. Między innymi przez to jest w stanie szybko nauczyć się języków obcych. Ale liczby to była czarna magia. Niestety, astronomia była z nimi nierozłącznie sprzężona, toteż pod znakiem zapytania stawiała dalszy przebieg lekcji. Czarny długopis dalej zataczał niewidzialne kręgi pomiędzy palcami dziewczyny.
- Mądrala z ciebie. - szepnęła w kierunku Artema, nie odwracając się doń. Mógł jednak zobaczyć, że po jej twarzyczce przewinął się delikatny uśmieszek.