WSTECZ | Egzamin Semestralny

First topic message reminder :

Część roku, którą uwielbiał każdy z uczniów. Egzaminy semestralne. Niezależnie od tego ile razy zostałby wyznaczony na opiekuna wszystkich roczników podchodzących do testu, widok rozciągający się przed nim nie zmieniał się zbyt mocno. Szereg bladych twarzy, często podchodzących pod odcień zieleni, bądź niebieskiego, wpatrujący się zestresowanym wzrokiem w nauczyciela, zupełnie jakby zamiast kartek miał zamiar podać im tantō i nakazać popełnienie seppuku. Z drugiej strony szczerze wątpił, by większość z nich wiedziała jak w ogóle przebiega podobny rytuał. Kilka pojedynczych twarzy odcinało się na tle innych, prezentując swoją typową mimikę pod tytułem "mam to wszystko głęboko gdzieś, nie zależy mi czy zdam czy nie". Zdecydowanie wolał tych skupionych.
— Zajmijcie swoje miejsca. Siadacie w rzędach, zgodnie z klasą, do której uczęszczacie. Rząd pierwszy Quartz, rząd drugi Carnelian, rząd trzeci Obsidian, rząd czwarty Sapphire, rząd piąty Spinel — machnął krótko ręką wskazując im po kolei każdy z rzędów, czekając aż usiądą na krzesłach, a w sali zapanuje względna cisza.
— Wyczytam teraz wasze nazwiska, wystarczy "obecny" lub podniesienie ręki. Zasady panujące na egzaminie takie jak zawsze. Rozwiązania zakreślacie na karcie odpowiedzi, wyłącznie ołówkiem przygotowanym przez szkołę. Po samym teście możecie mazać do woli, nie podlega on ocenie, powstrzymajcie się jednak przed masowym rysowaniem męskich narządów rozrodczych. Nie dostaniecie za nie dodatkowych punktów, niezależnie od ilości szczegółów. Nie odwracacie się, nie rozmawiacie, nie używacie telefonów komórkowych. Linijka, cyrkiel, ołówek, gumka, długopis i kalkulator leżą już na waszych ławkach. Pierwszy będzie egzamin z nauk ścisłych, piętnaście minut przerwy i część humanistyczna. W trakcie testu nie wychodzicie do łazienki. Jeśli macie jakiekolwiek pytania, zadajecie je teraz — odczekał regulaminową minutę, dając im szansę na zabranie głosu, dopiero wtedy przechodząc do sprawdzania listy obecności.

___________________

Termin odpisu: 25 kwietnia, g. 23:59 (Wtorek).

Zgłoszeni
1. Noah Hatheway
2. Victoria Nowell
3. Liam Leistershire
4. Sasha Volkov
5. Yunlei Chen
6. Toni Stark
7. Evelyn Byron
8. Amber Wilson-Romanowa
9. Cyrille de Montmorency-Bouteville
10. Riley Starr Thatcher-Winchester
11. Chester Ó Heachthinghearn
12. Dakota Lowe
13. Leslie Vessare
14. Angel Butler
15. Sigrunn Northug
16. Mercury Black
17. North Callahan
18. Winter Blythe
19. Elisabeth Cartier
20. Takara Fujishima
21. Blythe Hamalainen
22. Aoyama Inazuma
23. Alex Wright

Nie ma cię na liście, ale chcesz wziąć udział? Jeśli wejdziesz swoją postacią w tej turze podczas sprawdzania obecności możesz założyć, że Selim normalnie cię wyczytał i dołączyć do reszty zdających. Jest to ostatnia szansa dla wszelkich spóźnialskich.

Dzwonek. Tym razem rozbrzmiał w całej szkole, zwiastując koniec wszelkich zajęć. Nic dziwnego, nawet ci którzy nie brali dziś udziału w egzaminie semestralnym rozdzielonym na dwie grupy, kończyli własnie swoje lekcje.
— Odłóżcie ołówki, zamknijcie karty — polecił donośnym tonem, wstając ze swojego miejsca. Momentalnie ruszył przez wszystkie ławki zbierając zapisane przez uczniów pliki, by po powrocie do biurka, wsunąć je w teczkę. Przez chwilę układał wszystkie po kolei, cały czas milcząc, nim w końcu podniósł wzrok na całą salę.
Przesunął wzrokiem od pierwszego rzędu, aż po ostatni. Doskonale wiedział, że czekali na jedno konkretne hasło, które mógłby rzecz jasna przeciągać w nieskończoność... gdyby nie fakt, że sam miał ochotę się stąd wynieść. Byle jak najszybciej. Pęk kluczy zabrzęczał w jego dłoni, gdy uniósł kącik ust w nikłym uśmiechu.
— Jesteście wolni, wyniki egzaminu pojawią się pod koniec tygodnia na hali głównej. No już, zejdźcie mi z oczu, mam dość patrzenia na was po tych kilku godzinach — rzucił parskając cicho śmiechem i machnął na nich ręką. Sam obrócił się w stronę dokumentów, chowając je do kartonów i westchnął cicho. Tym razem zdecydowanie musi zadzwonić do kogoś po pomoc. Wybrał odpowiedni numer telefonu, powracając uwagą do opuszczających salę uczniów.

__________________

Tak, wszyscy musicie napisać posta wychodzącego. Tak czy inaczej, lekcje zakończone sukcesem! Wszyscy z listy zaliczają.
Termin odpisu: 24 maja, g. 23:59 (Środa).

Uczestnicy
1. Noah Hatheway
2. Liam Leistershire
3. Yunlei Chen
4. Toni Stark
5. Evelyn Byron
6. Amber Wilson-Romanowa
7. Cyrille de Montmorency-Bouteville
8. Riley Thatcher-Winchester
9. Chester Ó Heachthinghearn
10. Dakota Lowe
11. Leslie Vessare
12. Sigrunn Northug
13. Mercury Black
14. North Callahan
15. Elisabeth Cartier
16. Takara Fujishima
17. Blythe Hamalainen
18. Aoyama Inazuma
19. Alex Wright

Podsumowanie:
Quartz: 2 punkty
Carnelian: 6 punktów
Obsidian: 3 punkty
Sapphire: 7 punktów
Spinel: 1 punkt

„Odłóżcie ołówki, zamknijcie karty.”
Wreszcie.
Siedzenie w jednej sali przez ponad trzy godziny potrafiło być wyczerpujące. Leslie wyprostował się na krześle, wyraźnie czując jak kilka kręgów powracało na swoje miejsce. Przez moment obserwował przechodzącego po sali nauczyciela, a kiedy ten odbierał jego pracę, jasnowłosy krótkim skinieniem głowy podziękował mężczyźnie.
Nie ociągał się, gdy tylko padł sygnał do wyjścia. Zgarnął swoją torbę z podłogi, podnosząc się z krzesła. A przewiesiwszy ją niedbale przez ramię, udał się do wyjścia, żegnając belfra typowym „do widzenia”.

___✕ z/t.

Odsunął zamknięty arkusz na bok i odruchowo poprawił mankiety koszuli. Na całe szczęście egzamin dobiegł już końca, a to oznaczało, że za moment będzie mógł wrócić do domu i odpocząć po tym niewielkim wysiłku umysłowym. Spojrzenie dwukolorowych tęczówek zahaczyło o zegar, a później zsunęło się niżej, dosięgając burzy rudych włosów. Wcześniejsze skupienie się na zadaniach pozwoliło mu na chwilę odsunąć na bok świadomość jej obecności na sali, jednak teraz na nowo do niego powróciła. Hatheway do tej pory nie mógł zrozumieć, jakim cudem znowu znalazła się w Kanadzie i dlaczego trafiła akurat tutaj. Poruszył nerwowo nogą, mając nadzieję, że nauczyciel już za chwilę pozwoli im opuścić salę.
Tak też się stało.
Zgarnąwszy swoje rzeczy, wstał z miejsca, a pożegnawszy pana Skywalkera, opuścił klasę, nawet nie oglądając się za siebie.

___✕ z/t.

Gdy nauczyciel poprosił o odłożenie ołówków i zamknięcie kart, Sigrunn miała ten etap za sobą już parę minut wcześniej, więc pozostało jej odsunąć arkusz na brzeg ławki i czekać, aż Skywalker przyjdzie i zabierze te wypociny tworzone z trudem i bólem. Sądząc po minach niektórych uczniów, musieli naprawdę cierpieć podczas pisania tego.
Norweżka miała nadzieję, że będą mogli opuścić salę już w chwili, gdy zostanie zabrana ich praca, a tu guzik. Wszyscy grzecznie siedzieli w miejscu, nawet kiedy nauczyciel układał prace, jakby przedłużając ten oczekiwany przez wszystkich moment wyjścia. Na szczęście okazał się być większym człowiekiem, niż można było się spodziewać na pierwszy rzut oka. Sig zabrała swoje rzeczy i podniosła się leniwie z krzesła i niespiesznie poszła za tłumem, który ruszył w stronę drzwi. Czas na całodniową, w pełni zasłużoną labę.

/ zt

Wolne, wolne, wolne!
Całą siłą woli powstrzymywał się od zerwania z ławki i wybiegnięcia jak najdalej stąd w minutę. Uderzał raz po raz nogami o podłogę, starając się zachować resztki spokoju - co kompletnie mu nie wychodziło - gdy nauczyciel chodził po całej sali zbierając wszystkie prace. W końcu podał mu swoją niezwykle ochoczo i z głośnym "Do widzenia!" zerwał się ze swojego miejsca. Zarzucił torbę na ramię, przebiegając przez rzędy ustawionych ławek, niezwykle zwinnie wymijając wszystkich uczniów, choć niektórzy z nich musieli odskakiwać w bok, byle nie zderzyć się z rozpędzonym blondynem. Wydawało mu się nawet, że usłyszał krzyk jednego z prefektów skierowany w jego stronę, ale jak można się było domyślić, euforia związana z uwolnieniem z wnyków nauczyciela, była zbyt wielka by cokolwiek do niego dotarło. Gnał przez korytarz, z jedną tylko myślą w głowie.
Przebrać się i na tor!
Właśnie tak!
Biegać, biegać, biegać!

zt.

Przeniosła wszystkie odpowiedzi na ostatnią kartę, zakreślając je powoli w skupieniu i odłożyła ołówek na ławkę. Było jeszcze gorzej niż wcześniej. Utrzymywała idealnie wyprostowaną sylwetkę siłą woli, wyraźnie czekając na komunikat kończący egzamin ze strony nauczyciela. Padł zaledwie trzy minuty później. Po oddaniu mu kartki, podniosła się ze swojego miejsca, przykładając dłonie do rozgrzanych policzków. Zupełnie nieświadomie przesunęła wzrokiem raz jeszcze po całej sali szukając jednej, konkretnej sylwetki. Nie powinno jej szczególnie dziwić, że nie udało jej się na nią natrafić.
Pocierając skronie, zgarnęła swoje rzeczy i wywlokła się powoli na zewnątrz, sięgając w międzyczasie po telefon.
— Hej tato, przyjedziesz po mnie? Wiem, wiem. Nienajlepiej się czuję, może jakieś skutki uboczne zmiany klimatu. Mhm. Tak, zaraz zadzwonię i odwołam. Co do wczorajszego tematu... — głos dziewczyny momentalnie ucichł, w momencie gdy opuściła salę, znajdując się tym samym poza zasięgiem ciekawskich (i tych mniej ciekawskich) uszu.

zt.

Kończyła właśnie rysować Darth Vader w brudnopisie, gdy usłyszała polecenie, aby odłożyć długopisy. Trochę była z tego faktu niezadowolona. W końcu trochę wkręciła się w to rysowanie i z chęcią by je kontynuowała... Cóż, nie można mieć jednak wszystkiego. Po raz ostatni spojrzała na swoje małe arcydzieło krytycznym okiem. Mimo wszystko była zadowolona ze swojego bazgrołka.
Odłożyła długopis, zamknęła arkusz i odsunęła go na kraniec ławki. Grzecznie poczekała na załatwienie reszty bzdetów i zwyczajnie wstała od ławki, ruszając nieśpiesznym krokiem w kierunku wyjścia. Tak, ukochana wolność. Resztę dnia miała zamiar spędzić na przyjemnościach. Przegranie reszty dnia na gitarze, lub przebimbanie go z Siggy zdawało się być niezłym planem.

Czas nieubłaganie gnał do przodu, jednak Cyrille był na tę batalię gotowy od dawna. Uśmiechnął się pod nosem gdy padły słowa o zakończeniu egzaminu. Zdał grzecznie pracę i podniósł się w ławce, rozejrzał się na szybko po sali, pomachał kilku znajomym twarzą, po czym czym prędzej zniknął z sali.
Nie było czasu do stracenia! Resztę dnia miał wolną, a to oznaczało tylko jedno! ... Czas wolny.
Już postanowił, że na początku spędzi go w kuchni, dostał kilka nowych przepisów i musiał je wypróbować!
[z/t]

─ No nareszcie! Ileż można! ─ zawtórował swojemu ADHD Chester, gdy usłyszał polecenie o odłożeniu długopisów.
Już o wyniki się nie troszczył, bo w razie niezdania dowie się od ciotki po tym, jak mu skonfiskuje telefon i przeniesie tymczasowo jego pokój na piętro, skąd po schodach do drzwi wyjściowych chyba musiałby się spieprzyć razem z wózkiem. Nie ma co, Freya tak znała się na karach, jak bardzo Chester nie chciał ich na swojej skórze doświadczyć.
Dzieci wesoło wybiegły ze szkoły, zapaliły papierosy, wyciągnęły flaszki! Z tą różnicą, że Heachthinghearn nie wyszedł, a wyjechał po wrzaśnięciu “DOFICENIA”, paląc gumy, a nie fajki. Ale za to najebie się po drodze do domu. Która była godzina? A, dobrze napisał, to zasłużył.

/zt.

Westchnął głośno, odkładając długopis, którym jeszcze wodził po swojej karcie odpowiedzi, sprawdzając, czy wszystko zaznaczył i nie oddał żadnego punktu w bardzo głupi sposób. Wyprostował się, wyciągając nogi pod ławką, po czym wstał, włożył ręce do kieszeni i udał się w stronę drzwi.
─ Do widzenia. ─ mruknął półprzytomnie, wychodząc na korytarz, mając zamiar naładować baterię na kanapie w swoim ukochanym, zarośniętym przez pajęczyny Mrs Long Legs mieszkaniu.
I tak chciał wegetować do końca tygodnia.

/zt.

"W końcu koniec." przeleciało mu przez myśl kiedy usłyszał słowa "odłóżcie ołówki". Rozciągnął się lekko przy okazji cicho wzdychając. Zaczęło mu się już nudzić ciągłe pisanie i siedzenie w jednym miejscu. Chciał w końcu opuścić salę i porobić coś innego. Na szczęście mógł już to zrobić. Kiedy nauczyciel zabrał jego pracę, wstał i skierował się do wyjścia.
-Do widzenia.-powiedział obracając się w stronę nauczyciela lekko skinąwszy głową po czym opuścił salę.
"Ciekawe co robił Heiwa przez cały ten czas?" rozmyślał kiedy powolnym krokiem wracał do domu.

z/t

Łatwizna.
Rozprostowała się wdzięcznie w ławce na tyle, ile mogła. Nudnawo.
Niepotrzebnie w ogóle tu przychodziła. Mogła iść sobie na jakąś siłkę czy coś. Na pewno to był sposób na lepsze spędzenie czasu od takiego durnego pisania testów. Wagary nie były dla niej żadną nowością.
Po oddaniu pracy, pożegnała się i sobie poszła. Jedna rzecz była dla niej jasna jak słońce: zdała.
[z/t]

Poszło jej... dobrze. Myślała, że z przedmiotami ścisłymi będzie miała większy problem. A o dziwo wydawały jej się zadziwiająco łatwe.
Z częścią polonistyczną poradziła sobie znakomicie. Zresztą jak zawsze. W końcu miała w sobie duszę humanistki.
Jeżeli los będzie łaskawy, może oszczędzi sobie ośmieszenia i dostanie to 80%. Na więcej nie liczyła, chociaż jej natura perfekcjonistki buntowała się i chciała coraz więcej.
Kiedy nadszedł czas, powiedziała krótkie "do widzenia", po czym wyszła z sali. To był pracowity dzień i to bardzo.

[z/t]

Rączka Toni niemiłosiernie pulsowała od ciągłego pisania. Podczas wypełniania arkuszy była wręcz jak torpeda i zaznaczała odpowiedzi w zastraszającym tempie!
Biologia była jej przepustką do ratowania zwierząt, tak samo chemia i z pewnością poszła jej w porządku. Miała trochę problemów z pracami pisemnymi, ale ostatecznie jakoś dociągnęła do końca. Grunt, że dała jakoś radę, nie?
Odetchnęła z ulgą, gdy tylko skończył się cały test. Wreszcie.
Przyszedł czas, by się sprawdzić i miała nadzieję, że jej końcowe wyniki będą wysokie. Jak zresztą każdy uczeń, któremu przyszło pisać tę makabrę.
Standardowo, kiedy szykowała się do wyjścia, potknęła się o nóżkę od krzesła i w następnej chwili leżała już jak długa. Klasa zareagowała cichym śmiechem. Rudowłosa oczywiście pokornie przeprosiła i z wypiekami na twarzy opuściła salę.

[/zt]