WSTECZ | Telefon

Kod:

<div class="mess1">TUTAJ WSTAWIACIE TEKST WIADOMOŚCI</div>

— Shane? — zaskoczenie wyraźnie odbiło się w jego głosie. Jakby nie patrzeć, z ich dwójki to Jace częściej korzystał z telefonu i do niego dzwonił. Głośne szmery ewidentnie wskazywały na jego rodzeństwo — Zamknij się, Cody i natychmiast złaź z tego stołu! Przepraszam, jasne. Tylko przyjdę do innego pokoju. Nawet nie próbuj stać pod moimi drzwiami!
Ciche trzaśnięcie drzwiami było wystarczającym komunikatem, że znalazl się w oddzielnym pomieszczeniu.
— ... coś się stało? Nie do końca wiem, o którą rozmowę ci chodzi. Jeśli coś Ci wypadło w piątek i nie masz czasu ze mną grać w Genshina to się nie przejmuj.
Zdecydowanie brzmiał na zaniepokojonego.

— Och — zamilkł na chwilę, nim w końcu znowu się odezwał z lekkim zawahaniem — Pamiętam. Chyba... zależy, o co ci chodzi — jakby nie patrzeć padło wtedy dużo różnych słów.
— ... — milczenie wyraźnie się przeciągało, nim w końcu się odezwał — Ja nie...
Kolejna urwana wypowiedź przerwana odgłosem kroków, nim usiadł, jeszcze przez chwilę milcząc.
— Nie zapomniałem. Ale... — znowu zamilkł.

— Oczywiście, że się nie rozmyśliłem! — odparł bez chwili zastanowienia, znowu milknąc.
— ... jestem pewien, że wyglądałbyś dobrze. Zawsze dobrze wyglądasz. — powiedział przyciszonym głosem. Przełożył telefon z jednej ręki do drugiej, postukując nerwowo palcami w parapet — Nie chcę być wersją testową, Shane.
Ciężko było stwierdzić czy jego głos mógł być jeszcze cichszy, a nawet w tej formie dało się w nim usłyszeć lekkie drżenie.
— Wiem, że powiedziałem, że sprawię, że mnie polubisz, ale prawda jest taka, że nie wiem, czy to potrafię. Mogę sprawić, że będziemy spędzać razem czas, ale... — urwał wypowiedź, zaraz biorąc szybki, przerywany wdech — ty nic nie czujesz, prawda? Jak cię dotykam. Dla ciebie to wszystko jest po prostu... ciekawe.