WSTECZ | Piżama party u cioci Hailey

Dawno się chyba tak nie ekscytowała gośćmi w jej domu, zapewne dlatego, że i od dawna nie zapraszała nikogo na noc, a już na pewno nie w celach głupiego babskiego konceptu piżama party. I co z tego, że w tym babskim koncepcie uczestniczyli dwaj mężczyźni? Szczegóły! Ważne, że ekscytacja się z niej wylewała, co zresztą... było widać.
Zbudowała w salonie fort z chyba miliarda kocy, zakładając je na krzesła, opierając o stojące wieszaki, na których zwykle wisiały jej ubrania, spinając je klamerkami do ubrań. Na dodatek w środku aż roiło się od poduszek i pluszaków wszelkiej maści, a nawet rozwiesiła lampki. Były typowe "cotton ballsy", były jakieś gwiazdki, zwykłe lampki wyglądające na klasyczne choinkowe... Przerażające, jak przytulna mogła się okazać taka sceneria. Szczególnie, że wyjście i widok były skierowane prosto na duży ekran na ścianie, więc mogli na spokojnie przysiąść i oglądać z fortu film czy grać w coś głupiego. A! No i oczywiście postawiła tam dosłownie kilkunastocentymetrowy stolik, przypominający bardziej podstawkę pod laptopa, żeby móc później postawić tam herbatę czy przekąski.
A skoro o jedzeniu mowa, to i tego nie brakowało, choć widać było, że wolała nie robić za dużo. Lepiej coś zamówić jakby brakło niż wyrzucić i zmarnować nadmiar. Niemniej, mini cynamonki, domowy popcorn (ze stojącymi obok maleńkimi miseczkami z przyprawami, w razie jakby któryś z przystojniaczków chciał sobie ich dosypać do swojej porcji), ze dwie sałatki... Miała też przygotowanego kurczaka do usmażenia w lodówce, którego po prostu wolała ewentualnie zostawić na potem.
Wspominałam już o tym, że przy wejściu stały też dwie prezentowe torby z upominkami? Hailey to jednak była gospodarzem roku. Gospodarzem, który właśnie leciał otworzyć drzwi swojemu pierwszemu gościowi.

Pidżama party było całkiem niezłym podsumowaniem dość ciężkiego dnia w pracy. Możliwe, że gdyby nie myśl o spotkaniu z dwójką przyjaciół, to wieczorem zaszyłby się całkowicie w swoim mieszkaniu z małym dodatkiem procentowym, by spróbować chociaż na moment rozluźnić się.  A tak, możliwe, że mógłby zapomnieć o tym, co miało miejsce wcześniej, skupiając się jedynie na tym spotkaniu.
Tak też, wraz ze swoimi rzeczami i dodatkowym ubiorem na zmianę, pojawił się pod drzwiami, by zaraz potem nacisnąć dwukrotnie dzwonek od drzwi i poczekać na jej reakcję.
- Cześć, Hailey - rzucił na przywitanie, po czym pomachał dwoma niebieskimi torebkami. Zaglądnięcie do wnętrza niewiele dawało, bo znajdujące się w nich paczuszki były szczelnie zawinięte, aby chronić je przed ciekawskimi spojrzeniami. - Gdzie postawić swoje rzeczy? - spytał się zaraz potem, uśmiechając się do niej lekko.
Po wejściu do środka, posłał jej pytające spojrzenie.
-   Dla pewności zapytam - potrzebujesz teraz z czymś pomocy? - nie wiedział na ile była przygotowana na ich dwójkę. Zwłaszcza, że sam od siebie nie przynosił żadnego jedzenia.

Skąd wiedziała, że to Shane przyjdzie pierwszy? Nie, żeby zakładała, że Słowik zastosuje manewr modnego spóźnienia, ale właśnie tak zakładała. Dlatego otwierając drzwi, już wiedziała, kogo tam zastanie.
- COTOJEST - pominęła powitanie, choć zupełnie niespecjalnie - doskonale wiedział, że jeśli postawi jej pod nosem coś, do czego nie będzie miała dostępu, to od razu zaatakuje go pytaniami i będzie próbować prześwidrować tajemniczą torbę wzrokiem. Zacisnęła wargi i odchrząknęła, chociaż udając, że odzyskała kontrolę nad impulsywnością. - Możesz przy wejściu, możesz obok fortu, do szafy - tu zastukała w ściankę tuż przy drzwiach wejściowych, obudowujących jej minigarderobę na cosplaye - albo gdzie chcesz.
Pokręciła głową na jego pytanie, machając tylko ręką, by poszedł za nią do kuchni, kiedy już rozłożył się ze swoimi tobołami. - Chcesz kawy, herbaty, wody czy...
Mogła zamknąć drzwi, oszczędziłaby sobie zawału, kiedy ktoś po prostu wlazł sobie bez pukania. Co za zardzewiały ptak jej wleciał i złapał ją tak bardzo znikąd. Nudziarze? Oni? Co za gnój.
- No nie wiem, przyćmił mnie właśnie jakiś przystojny Weasley. Jesteś Fredem czy Georgem? - parsknęła na swój własny durny żart, przyglądając się chłopakowi. Ucho miał, więc chyba jednak Fred. No więc Fred został poklepany jeszcze przyjacielsko po plecach, nim zniknął na dobre z jej zasięgu i postanowił przeistoczyć siebie w małpę, a Shane'a w bananowca. Uniosła brew, tak jakby zachowywanie się jak zwierzęta w swoim towarzystwie było jakąś nowością. - Nie macaj jego bułek, dopóki nie da nam prezentu. Ma prezenty.
Bardzo ważny aspekt, zgoda ciemnowłosego była przecież sprawą drugorzędną. Tak jak zgoda na to, żeby Hailey uszczypnęła policzek Shane'a.
- Zrobiłam glögg. Niestety alkoholowy. Żebyś nie płakał - wywróciła oczami, wskazując na przykryty szklaną pokrywą gar w kuchni. - Mogę zaproponować dużo herbat, kawę, mogę wam nawet ugotować tapiokę, żeby zrobić udawane bubble tea. Ale mam tylko białą - wyliczała wszystko na palcach, zaraz pstrykając nimi z niezidentyfikowanym wyrazem twarzy. - Też mam prezenty! - i tak po prostu śmignęła z powrotem do drzwi wejściowych, żeby złapać za stojące obok nich torebki (w koale, więc już zapowiadało się źle), wrócić z nimi tych kilka kroków i wepchnąć swoim gościom.
Znajdował się tam piżama party gear, złożony kilku buteleczek przypominających hotelowe szamponiki, a także puchate opaski do włosów. Tak, z uszami koali, i co jej zrobicie. Butelki też miały etykiety z koalami. Czemu koale, do cholery.
- Są trzy żele pod prysznic, bo wolałam nie spoilerować pytając was o zapachy. Jeden jest cytrusowy, drugi pachnie jak... jak ładny chłopiec - wzruszyła barkami. - A trzeci jest bezzapachowy, jakby wam nic nie pasowało. A, i jest też bezzapachowy żel do twarzy, jakbyście zapomnieli swojego. Nie wrzucili mi do paczki kremów, więc muszę wam po prostu pożyczyć jakiś swój - bo w tym domu skin care był ważniejszy niż jakiekolwiek "ważniejsze" potrzeby.

- Bez podglądania! - rzucił momentalnie w stronę Hailey, widząc jej reakcję. - Albo zabieram ze sobą - nie zrobiłby tego, ale jakaś próba bycia groźnym jednak musiała zawisnąć w powietrzu. Nim jednak przeniósł rzeczy na wskazane miejsce, ich grupa zwiększyła się o dodatkową i dość żywą istotę.
Prychnął cicho na słowa przyjaciela, nie komentując jednak przezwanie. Za to zrobił to, co zamierzał wcześniej - przeniósł wspominane prezenty w miejsce wskazane mu przez dziewczynę. Gdy prostował się, poczuł, że nagle ktoś wskakiwał na niego i niemalże uwieszał się na nim.
Tak oto dorobił się nowego plecaka.
- Nie będzie miejsca dla ciebie - odparł na słowa Słowika, podciągając go, by poprawić go sobie na plecach. - Ja i moja schizofrenia ledwie pomieścimy się na posłaniu - odciął się, nawiązując do jego wcześniejszych słów, po czym przeszedł dalej, zanosząc dodatkowy balast na najbliższy mebel. A zasadniczo bezceremonialnie go puścił, z zamiarem zmuszenia go, by obrał wygodniejszy cel niż jego ciało.
- Wolałbym, by moje zdanie było bardziej liczone niż prezenty ode mnie - skomentował jeszcze z ciężkim westchnieniem. - Hailey, mogę prosić o herbatę? - spytał się, po czym zrobił zaskoczoną minę, gdy dostał od niej... torebkę. Zaglądnął do niej i...
... zbyt koalowo.
- Dzięki - było mu miło, że zadbała o nich i przygotowała takie zestawy. Nawet jeśli miał wrażenie, że został z góry narzucony motyw. - Chociaż nie jest za dużo tego? - potrząsnął pakunkiem, lekko wzruszając ramionami. Tyle się znał na tym, co i nic, ale na swój sposób go to zaintrygowało na tyle, by chciał o to zapytać.
- Pomijając moje pytanie... jaki jest plan na teraz? - co będą razem robić podczas tej imprezy?