WSTECZ | Ich bin Schnappi

Liam urodził się w pewnej biednej, pechowej, patologicznej rodzinie, jednej z takich co matka daje dupy za papierosy, a ojciec kiedy ma detoks to monopolowe w odległości parunastu kilometrów zamykają drzwi. Był tam on i jeszcze starszy brat, który jak dobry chłopiec nie pozwalał by Liam skończył w rynsztoku jak rodzice. Kiedy się wyprowadził zabrał młodego pod pachę, pod drugą swoją gitarę i razem ruszyli w świat. Oczywiście, to co z początku miało być ucieczką od tego złego życia, stało się powoli zaciskającą pętlą na szyi. I chociaż pierwsze lata wyglądały pięknie, bo byli gdzie chcieli i robili co mogli, to później brat Liama wpędził się w narkotyki, po których wyglądał jeszcze gorzej jak rodzice, których ledwo już pamiętał i starał się wyprzeć z głowy.
Stało się jasne, że ich oboje nie czeka świetlana przyszłość przed reflektorami i kamerami, a jak tak dalej pójdzie, to jedyne zdjęcia będą robić im na komendzie policji. Pałka się przegięła, kiedy brat, w narkotykowym amoku, podczas którejś z kolei kłótni, oblał wrzątkiem Liama, czego efektem jest rozległa blizna po poparzeniu na jego karku. Liam chociaż przywiązany do brata i wdzięczny, za to, że nie skończył z rodzicami, zrozumiał, że musi uciekać. Gdzieś daleko.
A ponieważ był ambitny, postanowił, że zachowa brata w pamięci, pisząc piosenki o swoim, o ich życiu na ulicy, od motelu do motelu, od miasta po zapadłe dziury. I chociaż nie był pod tym względem strasznie oryginalny, to dość szybko przyciągnął grupkę ludzi, która chciała go słuchać. Mocno sławny nie został, ale wystarczyło by w pewnych kręgach jego imię było rozpoznawalne. A przynajmniej muzyka.
Bo z czasem, chociaż na pozór nic mu nie było, to coś w jego głowie zaczęło się przestawiać. Coraz częściej w swoich piosenkach nawoływał do anarchii, do buntu, do "podpalenia tej entropii, którą przesiąkło społeczeństwo". Minimalnie zaczął... odbiegać swoimi myślami od ogólnie przyjętych norm i nawet parę razy został przez to zamknięty w więzieniu, kiedy się okazało, że któryś tam fan jego muzyki podpalił jakieś auto czy zdemolował sklep.
A Liam? Liamowi to cholernie pasowało, adrenalina bardziej uzależniała go niż narkotyki czy alkohol. Jak skończył w Riverdale? Ano tak się złożyło, że zanim zamknęli to miasto, to dawał tutaj koncert w jakiejś niszowej knajpie i tam zakochał się w zwyczajnej kelnerce. I biedny próbował z nią być, śpiewał jej serenady pod oknem, ale w swych próbach był tak destrukcyjny, że im bardziej dziewczyna odmawiała, tym bardziej on się wkurzał. A ponieważ miał krótki lont, to wkrótce doszło do tragedii. A kiedy wyszedł już na wolność to okazało się... że nie ma jak wyjechać. To się nazywa mieć pecha, prawda?


- Pseudonim Liama wziął się od popularnego w Niemczech komiksu, który dostał własną serię piosenek dla dzieci. Te piosenki tak zapadły w pamięć Liamowi, że postanowił przywdziać imię krokodylka jako swój pseudonim artystyczny. Nawet planuje sobie kiedyś wytatuować tego uroczego gada.