WSTECZ | Wróżby

Rzeczą przykuwająca uwagę jest z pewnością niewielka budka, nieco przypominająca straganową. Z tą różnicą, że ta konkretna w całości zbudowana jest z czarnych, spróchniałych desek, które swoją prezentacją raczej nie kuszą. Ściany podziurawione, jak również pokryte mchem, robią za plac zabaw dla rozmaitego robactwa i pajęczaków. Ciemnozielona, lepka substancja zdążyła już utworzyć niewielką kałużę, skapując z dachu budyneczku. Który swoim wyglądem sprawia wrażenie, jakby zaraz miał się rozpaść, a już zwłaszcza kontrastując z ogromem rezydencji. Wyłaniająca się z cienia ręka, odziana w ubrudzony kurzem rękaw, subtelnym gestem zachęca gości do zwrócenia uwagi i podejścia. Gdy już to uczynią, ich oczom ukazuje się staruszka, siedząca przy ladzie na skrzypiącym krześle. Jej twarz skrywa zasłona siwych włosów, zza których przebijają się rozciągnięte w niepokojącym uśmiechu usta. Chwyta dłonie gości, oferując zaglądnięcie w przyszłość za niewielką, symboliczną cenę.

Cisza, spokój... Goście skupili się na innych atrakcjach wieczoru, ale Francis z czystej ciekawości miał ochotę zajrzeć tu, do tej chatki. Stał chwilę z boku, obserwując zielone gluty, w końcu poszedł powoli, skinął głową staruszce na powitanie i wyciągnął do niej lewą dłoń, wcześniej zdejmując rękawiczkę.

Przechylił głowę i z zaciekawieniem wodził spojrzeniem za palcem wróżki. Niespodzianki i właściwa droga. Ach, jakże to uniwersalne! ...i jakie trudne, skoro dróg są tysiące, a on ma wybrać tę właściwą. No cóż. Podziękował, zapłacił i wrócił do zwiedzania atrakcji.

Gdy wyszła z loterii, postanowiła przyjrzeć się, czy z resztą atrakcji wszystko jest w porządku i czy goście nie rozrabiają. To znaczy, czy się dobrze bawią. Niestety nim znalazła pierwsze pomieszczenie z ludźmi, jej wzrok przykuła chatka. Zaraz.. Była mowa o jakiejś chatce w jej rezydencji? Przeszła do pomieszczenia, przyglądając się konstrukcji, która lada chwila mogła się rozpaść na jej oczach. Kałuża, która utworzyła się na dębowym parkiecie, sprawiła, że się skrzywiła. Jak ona do cholery miała później wytłumaczyć rodzicom, że jeden z pokoi nadaje się do remontu, ponieważ jakaś glutowata maź. Westchnęła ciężko i podeszła pod same drzwi. Automatycznie zapukała do drzwiczek, żeby poinformować osobę tam siedzącą, że po całym tym zamieszaniu ma pozbyć się tych glutów. Kiedy tylko zapukała, spróchniałe deski otworzyły się na zawiasach. Zmrużyła oczy i pchnęła drzwiczki, zaglądając do środka z pewną nieufnością.
- Halo? - rzuciła, jednocześnie zastanawiając się, czym konkretnie ta atrakcja miała być.