WSTECZ | Mieszkanie Shane'a

- Brzmi świetnie. Nie mogę się doczekać, by to przetestować - jego oczy rozbłysły się. - Cryo to najlepszy element. Chociaż jak dla mnie mogliby zbuffowac reakcję między elementami. Mam wrażenie, że znowu faworyzują pyro.
Rozgadał się jeszcze na temat Genshina pokrótce, nie ukrywając przy tym, co sam uznawał za lepsze niż reszta. Ayaka miała szczególne miejsce jego myślach, powodując, że stawiał ją nad innymi postaciami.
Obserwowanie go w takim stanie było nowszym doświadczeniem. Shane nie miał problemu z akceptowaniem zachowania Jace'a, bardziej samemu ciesząc się, że to nie było coś w guście maskowania własnych myśli i chęci zapchania czymkolwiek, by przestał zwracać uwagę na główną część. Oczywiście - nie spodziewał się danych rzeczy. Ale z innej strony wiedział, że nawet dłuższa znajomość powodowała, że zawsze pojawiało się coś całkowicie nowego, co wpływało pozytywnie lub negatywnie na dane spostrzeżenie.
I... musiał przyznać samemu sobie, że za bardzo kusiło go, by spróbować jeszcze wydzierać z niego podobne kawałki osobowości.
- Chcesz się podjąć naprawdę trudnego wyzwania - uznał Kassir, unosząc lekko brew przy tym. - I odlep się. Nie dam się znowu tak zaskoczyć - przechylił się do przodu, na moment głusząc chęć schowania się w jego szyi. Wydobywanie z niego tego typu reakcji, które kojarzyły mu się z zakochaną nastolatą było dla niego wystarczająco dziwne, by odczuwał częściowo skrępowanie. Było to zbyt odmienne od tego, co prezentował na co dzień, gdzie mało kto wyciągał z niego bardziej gwałtowniejsze reakcje. - I nie dokuczaj mi - wymamrotał dodatkowo. - Niełatwo reagować inaczej, gdy nagle zaczynasz mi mówić takie słodkie słówka.
Szczerość Jace'a nadal go zbyt przerastała.
- Oh nie... - wymamrotał. - Więc Panie Porywaczu, proszę zadbać o to, bym stał się podręcznikowym przykładem takiego syndromu - i tak oto musiał zdać się na łaskę swojego porywacza. Wysokiego i ładnego, ale jednak.
Doceniał złagodzenie wymienianych przez nich gestów. Pozwalały mu na zachowanie upragnionej granicy, jednocześnie dając możliwość rozkoszowania się w łagodniejszy sposób, pozostawiając przy tym przyjemne mrowienie na ustach.
- Lubię - przytaknął, by zaraz potem wsłuchać się w przedstawione mu zadania. Podwinął rękawy bluzy, by nie przeszkadzały mu podczas pracy i pozbierał przedmioty, oraz pożywienie, przygotowując odpowiednie narzędzia, które zamierzał wykorzystać chwilę moment, myjąc zaraz potem dłonie. Nie dodał już nic więcej, zamierzając bardziej skrupulatnie przygotować rzeczy, bez popełnienia jakieś pomyłki.
Nie odzywał się aż do samego końca, by w końcu odetchnąć cicho i odsunąć od blatu.
- Co jeszcze potrzebujesz ode mnie? - zapytał, idąc umyć ręce raz jeszcze. - Czy już pozanosić to wszystko do salonu? I tam będę grać, na tamtym komputerze - uzupełnił jeszcze. - W sypialni byłoby ciężej, mam tam ino jedno stanowisko - wyznał. Jeśli nie nastąpił sprzeciw, zamierzał pozabierać przygotowane przekąski do salonu, by potem finalnie odnieść ręcznik do łazienki, zanim wróciłby i mogli skupić się na wspólnej grze.
Ciężko mówić o tym, czy czas był udany względem dropienia. Kassir przywykł do ukochanego przez Genshina zestawu stat, więc przy którymś artefakcie pod rząd, jedynie westchnął głęboko, opierając się bardziej o kanapę i odkładając na moment klawiaturę na bok. Potarł nos, korzystając z tej chwilowej przerwy, by zaraz potem zjeść trochę tego, co czas temu przygotowali.
- Ile ci resinów zostało? - zapytał, spoglądając na swoje konto. Jego zapasy pokończyły się, świadcząc o tym, że niemało czasu poświęcili na ową grę.

Pokręcił głową. Zdecydowanie nie zamierzał mu dać łatwo za wygraną, nawet jeśli nie wiedział, na co się do końca pisał z tym, ale zdecydowanie nie ulegnie słodkawym i oklepanym tekstom. Nie?
Nie?!
- Heee, super ci podbiło - skomentował jego drop z widocznym zachwytem. Nie był zazdrosny o to w ogóle, że ino Jace'owi udało się wyjść z zyskiem obecnie. - Ale jak stoisz z crit rate? Zgadzają ci się liczby? - dopytał dla pewności, chcąc upewnić się, że nie utracił niczego związku z tym.
Zaskoczył go za to czas zareagowania Jace'a. Nie spodziewał się, że nagle wyląduje na jego kolanach, ponownie odczuwając ich bliskość siebie. Widocznie zadrżał odczuwając jego usta na ciele.
- Jeśli chcesz, to śmiało. Zostało mi podobnie co tobie - odparł Shane, poddając się go dotykowi. - I mogę chętnie. I po tym odpuszczę już Genshina na dzisiaj, zrobiłbym pozostałe daily przed snem - przekazał mu swoje plany na krótki okres czasu. - W ogóle, o której chcesz iść spać? - zapytał pokrótce, zastanawiając się, ile jeszcze było czasu dla ich wspólnego spędzenia czasu razem. Nie chciał mu przeszkadzać całonocnym graniem. - I tak. Jest cudowna - odparł odnośnie postaci. - Dzięki temu możemy stosować różne strategie gry. Planujesz w ogóle jej wbić C5? - zapytał jeszcze dodatkowo, zaintrygowany faktem, czy rzeczywiście zamierza ją dalej rozwijać.
- Już? I jasne... - czyli Jace poważniej podjął plany przeprowadzenia. Podobało mu się ze wzgląd na fakt, że popchnął swoje plany do przodu, nie kręcąc się ciągle w kółku przez niepewność. - Chętnie wpadnę. Masz już plany na to, jak je udekorować? - zanotował już w myślach, by sobie ogarnąć więcej czasu wolnego na ten czas, by nie musieli robić niczego w pośpiechu. - Niestety w podpowiedzi do tego będzie mi ciężko, a dodatkowo i tak nie chcę ingerować w twoje założone zamysły, ah! - to naprawdę łaskotało. Na tyle, że ponownie śmiał się cicho, nieco poruszając nogami. Zdecydowanie odnalazł jego słaby punkt, który wywoływał w nim odczucie łaskotek nad którymi nie do końca jeszcze panował.
- No już, już. Zróbmy to, co planowaliśmy - zarzucił im zadania, by mogli bardziej skupic się na sprzętach. Tak samo jak i zmiana stanowisk, gdzie potem Shane tłumaczył które bronie najbardziej pasowały i dlaczego warto wybrać. Zaraz potem pozostawił Jace'a ze swoim kontem, by przejść do ustawienia na telefonie gier - jeszcze wcześniej całując go w usta, gdy już wstał, uśmiechając się przy tym łagodnie.
- Zasadniczo, Jace, ostatnio narzekałeś na niewygodę mojej kanapy - odezwał się czas potem, gdy na zewnątrz robiło się ciemno, a zegarek na telefonie wskazywał już prawie dwudziestą drugą. - Możemy się zamienić tym razem - zasugerował mu, drapiąc się po karku. - O, chwila. Zapomniałbym - przeszedł do szuflady, z której wyciągnął mały przedmiot, by zaraz potem powrócić do blondyna. Wziął jego dłoń, po czym wcisnął w nią kluczyk. - Proszę. Obiecałem ci - tak oto jeszcze mu zdążył wręczyć swój klucz do mieszkania.

Finalnie rozegrali grę i na swoich kontach, i po zamianie, międzyczasie prowadząc ze sobą rozmowę na różne tematy. W ten sposób nie tylko dowiedział się jak stał z postaciami oraz statystykami, ale również i to, że Jonathan dość wczas chodził spać. Było to lekkie zaskoczenie, lecz nie wpływało to zbytnio na wiele. No, jedynie będzie mu go ciężko wkręcić w maratony nocne filmów, ale uznał, że przeboleje to w najgorszym wypadku, by nie przemęczać nastolatka. Wiedział, że miał sporo na głowie.
Chociażby właśnie mieszkanie nowe.
- Okay, mi ten układ pasuje - przystał na to. Musiał przyznać, że głównie zależałoby mu na układzie pomieszczenia, gdzie spędzałby najwięcej czasu niż na reszcie, która mogła po prostu "wyglądać", bez wnikania w dodatkowe szczegóły. Dlatego uważał, że niespecjalnie zdoła pomóc mu, a jego zdanie niewiele wniesie w urządzanie mieszkania.
- I to bardzo - przyznał z zachwytem. - Jestem pod wrażeniem jak to wszystko pięknie wygląda - nigdy nie spodziewałby się widzieć tak wysokich cyfr. Gwałtowny wzrost rozwoju postaci miał ułatwić późniejsze granie, ale co istotniejsze - nie miał pojęcia, jak blondynowi to udało się doprowadzić. Zrozumiałby jeden, może dwa artefakty... ale cały set?
- Nie, nie trzeba - zapewnił widząc jego zachowanie. - Wraz z twoją pomocą myślę, że mam więcej niż mógłbym się spodziewać normalnie. Naprawdę dziękuję - zaoszczędził mu nieskończony czas jaki by musiał poświęcić na wydropienie podobnego setu. O ile bogini szczęścia posłałaby swój łaskawy uśmiech w jego stronę. Chyba, że właśnie to zrobiła, zsyłając mu tutaj Jonathana.
Zamrugał oczami, słysząc kwestię odnośnie samego spania. Przesunął jeszcze wzrokiem na kanapę, nim ponownie na rozmówcę.
- Jasne. Ale nie przyjmuję wymówek wtedy, że ci niewygodnie - zgodził się na jego propozycję, samemu nie widząc przeciwwskazań co do tego by spać razem. Patrząc na to, co robili kilka godzin temu, wstyd odnoszący w stronę przespania nocy obok siebie uznawał za cząstkę hipokryzji. W dodatku blondyn miał rację, że czekało i tak w przyszłości ich wspólne spanie.
Muszę przyznać, że z jakiegoś powodu trochę mnie to cieszy.
Zaskoczyła go za to reakcja na otrzymanie klucza.
- Możesz, kiedy tego potrzebujesz - powiedział Kassir, klepiąc go po plecach na tyle, ile mógł. - I kiedy tego chcesz. No już, już - nie przychodziło mu przez myśl, że ten gest mógł znaczyć dla niego aż tak wiele. Dla ciemnowłosego było to dotrzymanie danego czas temu słowa odnośnie przedmiotu, który pozwoliłby Jace'owi na swobodne pojawianie się i wychodzenie.
- Pozbierajmy te rzeczy i możemy szykować się już do snu - zadecydował, czekając, aż w końcu go wypuści. - Dołączę do ciebie trochę później - nie dokończył jeszcze wszystkich swoich zadań, więc nie chciał kłaść się bez tego. Jednakże zamierzał to ogarnąć do pół godziny, by wsunąć się w miękką pościel. Świeżo umyty i w pidżamie.

Zdecydowanie słabo reagował na to wszystko. Już w samochodzie przysypiał, nie będąc zdolnym na odpowiedzenie na zadawane mu pytania. Poruszanie się również sprawiało mu niemały problem, gdzie ciało odmawiało posłuszeństwa, a świat zdawał się mieć dziwnie miękkie krawędzie. Mimo jednak osłabionych reakcji i bardzo potulnego zachowania, nie chwiał się, sprawiając bardziej wrażenie zagubionego dziecka. Dlatego też ino sam wymamrotał podziękowanie w ich stronę, nim udali się do jego mieszkania.
Jonathan jednak musiał poczekać krótką chwilę, zanim Shane przytaknął lekko, odrywając swój wzrok od podłogi.
- Dobrze - wymamrotał w odpowiedzi. Uniósł zaspane spojrzenie, patrząc całkowicie bezbronnie na blondyna. - Ciepła... woda... - w jego głos wkradła się prośba, gdy uniósł rękę i położył ją na dłoni Jace'a znajdującej się na jego policzku, by zaraz potem wtulić się w nią.
- Ciepło - zawiesił się ponownie. - Prysznic...? - opuścił dłoń, powoli odwracając się, by spróbować zlokalizować łazienkę. - Możesz... ty pierwszy... - zatrzymał się w miejscu, przechylając się lekko do przodu i do tyłu, próbując nie zasnąć na stojąco. Jego myśli na nowo uległy rozproszeniu.

- Mhm - dał się poprowadzić za rękę, zaciskając lekko uścisk, by oboje niedługo potem skończyli w kuchni. Brak dotyku Jace'a powodował, że momentalnie zamierał niczym zapomniana laleczka, jedynie nieznacznie poruszając ciałem w różnych kierunkach, jakby jego równowaga nie mogła się zdecydować, które miejsce jest najbardziej odpowiednie dla niego. Tak samo brak odpowiednio szybkiej reakcji powodował, że dopiero później wtulił się lekko, uśmiechając się nieznacznie.
- Prysznic... mały - odparł, gdy zmusił go do skupienia się na sobie. - Jak umyć? - przechylił lekko głowę na bok. - Jace. Mam spać na... kanapie?
Ponowne zawieszenie się nastąpiło, gdy Jonathan poświęcał czemuś innemu uwagę. Oczy Shane'a lepiły mu się coraz bardziej, dlatego też z trudem objął szklankę, czując, że jego ramiona drżały. Przyłożył ją do ust, przechylając, by opróżnić jej zawartość. Jednakże wbrew zaleceniom, wypił ją zbyt szybko, bo część wody umknęła mu z boku, wylewając się na szyję i kołnierz koszuli. Zachwiał się ponownie, oddając szklankę, by zaraz potem przytulić się do niego.
- Mój - wyrzucił z siebie tylko tyle, gdy jego rozproszone myśli zahaczyły na nowo o temat rozmowy ze Słowikiem. - Nie oddam - wzmocnił lekko uścisk.

- Bo... jestem pijany - odparł cicho. - Spanie z pijanym... nie wiem... - zapomniał słów jakie miał obrać w tym momencie, dlatego też nie kontynuował. Za to dał się grzecznie powycierać nim mógł przytulać się do niego, chłonąc ciepło bijące od jego ciała. Zdawał się być całkiem zadowolony z tej pozycji już prawie zasypiając, gdy poczuł, że traci grunt pod nogami. Nie bardzo był zdolny do większego ukazania swojego zachowania niż bardzo nieśmiałego uczepienia się go, dając się zanieść do łazienki. Gdy już postawił nogi na ziemi ponownie, uniósł głowę, poddając się jego działaniom.
- Um... skoro mam się rozebrać... - zaczął rozglądać się wokół siebie, szukając czegoś ewidentnie na ziemi. - Gdzie... ogon? - zapytał niemrawo, przekierowując spojrzenie na Jace'a. - Nie mogę ogona... z dolnym strojem. Czyli mogę... bez niego... - kompletnie pomieszały mu się działania, jakie miały mieć teraz miejsce. Dość powoli zaczynał rozbierać się, odpinając guzik spodni i zsuwając je wraz z resztą stroju w dół.
- Um... ściągnąłem - wcale nie. Mimo iż strój był poniżej, nadal tkwił na jego kostkach, wraz ze skarpetkami, po które nawet nie myślał, by się schylić. Po prostu zaczął patrzeć przed siebie, wyłączając się całkowicie.
- Oh. Ogon. Ogon i mam się umyć - jego zaplątane myśli zmuszały go, by w tym stanie już ruszyć w stronę prysznica.

- Oh. Czyli bez ogona... - powtórzył niemrawo. - Czyli ogon... z ubraniami? - sprawiał wrażenie zagubionego, gdy usiadł na toalecie, dając się rozebrać. - Dziwne...
Owiał go śpiącym spojrzeniem, będąc jednak na tyle taktownym, że mimo iż Jace był rozebrany, to skupił dużej spojrzenie na części zakrytej jego ciała.
- Nie wchodzi... się w ubraniach - nie żeby właśnie sam to próbował zrobić. Podniósł głowę, patrząc na niego bezradnie. - Mhm - zgodził się, dając się wprowadzić pod prysznic. Zatrzymał się we wskazanym miejscu, zaraz potem grzecznie przytakując na jego słowa.
- Dobrze...
Posłusznie zamknął oczy i odchylił głowę, czując, że świat ponownie robił się miękki. Dlatego też przylgnął do niego przez ten czas, mycia. Zaraz potem zaczął przesuwać ręką po jego plecach, prze jeżdżąc po nich łagodnie palcami.
- Przecież... jestem umyty - wydukał, przytulając się chwilowo do niego, gdy poczuł, że coraz bardziej traci równowagę. - Jestem śpiący... - wymamrotał, ocierając się policzkiem o jego klatkę piersiową. - Dobranoc... - zdecydowanie się szykowało na to, że zamierzał w taki sposób zasypiać.